دارچین پوست درختی است که تا 10 متر ریشه میکند برگ این درخت سبز سیر و دارای گلهای برنگ سفید میباشد . پوست این درخت را کنده و معمولا پوارد میکنند و در غذا یا بعنوان چای از آن استفاده میکنند .
فواید دارچین
مضرات استفاه از دارچین
مضرات خاصی برای آن بیان نشده است .
طریقه مصرف دارچین
دارچین سیلان:در هند و چین از پوست شاخهها و اسانس آن به عنوان محرک هاضمه،محرک تنفس و محرک جریان خون استفاده میشود.در شبه جزیره مالایا مصارف وسیع وسیع دارویی دارد. اسانس ان خاصیت جرم کشی قوی دارد ولی نظر به اثر تحریکی آن کمتر برای میکروب کشی به کار میرود.دارچین در دور زیاد به عنوان مواد مخدر سمی مورد توجه است.[کوئی زمبیگ و نادکارنی] دارچین سایگون بیشتر مصرف ادویه دارد تا مصرف دارویی ،این دارچین تند و گزنده وتونیک خاصی برای کلیه میباشد.برای سرما زدگی پا و دست و دل درد و شاش بند تجویز میشود،ولی در مورد زنان حامله توصیه نمی گردد[چونگ یائوچی]. شاخههای کوچک تازه ان نیز اغلب قطع و قطعه قطعه شده در آفتاب خشک میشود،این قطعات با 100-30 سانتی متر طول به بازار عرضه میشود.دارویی گرم کننده با طعمی کمی شیرین و برای تسریع جریان خون تجویز میشود.به علاوه به عنوان تب بر در موارد سرما خوردگی و کاهش درد مفاصل و کمر توصیه میگردد[چونگ یائوچی]. به طور کلی در کتب طب سنتی خاور دور ،دارچین به عنوان بادکن ،مقوی معده ،قابض،تونیک،محرک و آرام بخش و دارویی برای ناراحتیهای پس از زایمان تجویز میشده است[استوارت].[روا]می گوید که به طور کلی دارچین یک محرک عمومی است که جریان خون را تسریع و تنفس را تحریک میکند و موجب افزایش اغلب ترشحات بدن و تحریک عاضمه میگردد.از سرشاخههای جوان آن هب عنوان قاعده آور و معرق استفاده میشود.در هند و چین از این دارو به عنوان یکی از اجزا در تهیه داروهای مرکب ضد اسهال،صفرابر و تب بر به کار میرود و برای معالجه اسهال و یرقان و مالاریای مزمن که موجب بزرگی طحال شده مفید است معالجه اسهال و یرقان و مالاریای مزمن که موجب بزرگی طحال شده مفید است[می نات].[برکیل] معتقد است که این دارچین به عنوان جزئی از اجزای داروهای مرکب برای سرفه و ناراحتی سینه مصرف میشود. دارچین از نظر طبیعت زنبق نظر حکمای طب سنتی ایران و هند گرم و خشک است ونیروی دارویی ان تا 15 سال باقی میماند.از نظر خواص معتقدند که بسیار لطیف کننده و باز کننده گرفتگیهای و انسداد مجاری و فرح اور است.عفونت اخلاط را رفع میکند و تریاق سموم حیوانی ،نباتی،و معدنی است و نیروبخش و مقوی است و برای خفقان،وسواس،وحشت،و جنون و تقویت معده و کبد و رفع بد بویی دهان ،قطع سرفههای رطوبی،تنگی نفس،رفع خشونت صدا و آواز که بلغم غلیظ باشد،پاکم کردن سینه و حنجره،باز کردن گرفتگیهای کبد ،رفع استسقا و ضد عفونی زخمها بسیار مفید است.استعمال آن به صورت خوردن در شربتها ومصرف گردو به صورت روغن و ضماد و یا شیاف و مالیدن به اعضا به صور مختلف امکان دارد.مالیدن روغن آن به پلک چشم مفید است.خوردن دم کرده ان با سرکه و مصطکی برای سکسکه رسوبی نافع است.ضماد ان برای رعشه و رفع تبو لرزهای بلغمی و سوداوی و دانه بواسیر و تسکین درد ان و عقرب زدگی مفید است. اگر ان را در دهان جویده برقضیب بمالند موجب التذاذ جماع باشددر گرم مزاجان ایجاد سردرد میکند و برای مثانه مضرر است واز این نظر باید با کتیرا خورده شود،مقدار خوراک آن از 20-8 گرم میباشد.روغن آن بسیار گرم و خیلی خشک است و برای سنگینی و سردرد ودردهای رحمی چه از طریق خوردن ان و چه با مالیدن نافع است.قطره ان در گوش برای رفع سنگینی گوش و خوردن آن برای تقویت هاضمه ،تحیلی نفخ،گاز معده،رفع یرقان و بواسیر مفید است. تهیه گرد دارچینی :دارچین سیلان را به مقدار مورد نظر گرفته و نیم کوب کرده،در گرم خانه 40 درجه سانتی گراد بخشکانند و نرم ساییده از الک بیرون کنند وباید ان را آنقدر بسایند که در نخاله باقی مانده،جز ماده خشبی بیطعم چیز دیگری نباشد.این گرد از ادویه برای مصرف در غذا میباشد و از عوامل محرک و مقوی معده است. مقدار خوراک آن از 5-5/0 گرم است. عرق دارچینی:دارچین سیلان ررا به مقدار مورد نظر گرفته با آب کافی ،ابتدا دارچین را نیم کوب کرده مدت 12 ساعت در آب بخیسانند و بعد از تقطیر کنند تا از هر جز دارچین را که مصرف شده در چهار جز مقطر به دست آید و برای گرفتن اسانس روغنی فرار آن بهتر است که مایع تقطیر شده را در شیشه لوله دار جمع کنند که در انتهای لوله باریک اسانس جمع شود. عرق دارچین را به مقدار 120-60 گرم در پوسیونهای محرک داخل مینمایند.مقدار خوراک از اسنس آن 12-1 قطره است که در پوسیونهای ریخته شود. شربت دارچین:عرق دارچین 10 واحد،قند سفید 180واحد،قند را در عرق به حالت سردی حل کنند وبا کاغذ صاف نمایند و این شربت را مانند محرکها و مقویهای معده به مقدار 60-15 گرم در پوسیونها و یا یک شربتسرد حل کرده میخورند. جوشانده دارچین:دارچین سیلان 8 گرم،آب 1000گرم،مطابق معمول جوشانده تهیه شود.
.
منبع: دکتر ساینا | https://www.drsaina.com