آلاله

نام و مزاج

نام‌های دیگر آلاله: کبیکج، کبیکه، کف الضبع، کف السبع، موشک، موسک، ماستوا چچکی و گل اشرفی است. گیاه دارویی آلاله طبعی گرم و خشک دارد.

.

معرفی

• زمان گلدهی:اوایل بهار تا اواسط بهار
• ارتفاع:50–40 سانتی‌متر
• دارای گل‌های زردبراق به ندرت قرمز وسفید
• برگ‌ها اغلب بریده بریده
• دارای رویشگاه‌های متنوع

.

خواص

1. این گیاه اصولا سمی است اما در ایران گونه‌ هایی از آلاله به خصوص در نواحی کرمان وجود دارد که سمی نبوده و برای ناراحتی‌های قلبی و به عنوان آرام‌بخش مورد استفاده قرار می‌گیرد.
2. مالیدن گرد ریشه آن برای ناراحتی‌های پوستی مفید است.
3. برای دردهای رماتیسم، سیاتیک و تورم مفاصل پارچه نازک را به شیره و یا  کوبیده تمام این گیاه آغشته کنید و در محل درد بگذارید، این خاصیت در تمامی گونه‌های آلاله وجود دارد.
4.  دم کرده این گیاه به علت طعم ملایم خود در درمان سرماخوردگی، بی‌قراری و تب کودکان به راحتی قابل استفاده است.
5. مالیدن گرد ریشه این گیاه برای ناراحتی‌های پوست، جرب، جوش مفید است.
6. برای بیماری‌های جرب می‌توان ضماد برگ تازه آن را مخلوط با روغن گذاشت.
7.  برای دردهای رماتیسم، سیاتیک و تورم مفاصل پارچه نازک را به شیره این گیاه آغشته کنید و در محل درد بگذارید.

موارد منع مصرف

• مصرف این گیاه برای خانم‌ها در دوره بارداری و شیردهی اصلا توصیه نمی‌شود.
• در انسان به صورت خوراکی می‌تواند باعث به التهاب دستگاه گوارش، اسهال و التهاب در مجاری ادراری شود و به صورت موضعی

.

شیوه استفاده

• گل و تمام گیاه آلاله برای دفع رماتیسم بی‌نظیر است که در این صورت باید 200 گرم از تمام گیاه آلاله را کوبیده و پودر حاصل را با ماست مخلوط کرده و بر محل رماتیسم که معمولا ساق پا می‌باشد از شب تاصبح مالیده و بسته شود روز بعد غده‌های آبکی زیادی بر محل ظاهر می‌شوند که باید با سوزن آب آن را خارج کرد تا عامل رماتیسم ریشه کن شود.
• جوشانده آلاله با گل ختمی و خاکشیر برای باز کردن انواع غده‌های سرطانی مفید است که باید هر سه را کوبیده و بر محل ببندیم این گیاه حاوی آلکالویید سمی به نام رنونکول است که موجب سرخی پوست می‌شود و علامت مسمومیت آن اسهال سیاه رنگ و شدید است که برای دفع مسمومیت باید مسهلات ملایم و مدرها و مواد نرم کننده به مسموم داد تا شکمش روان شده و دفع سم شود.