میزان آبی که یک درخت نیاز دارد به عوامل زیادی از جمله سن، گونه درخت، زمان سال، آب و هوا و نوع خاک بستگی دارد. به طور معمول درختان تازه کاشته شده و جوان به آبیاری بیشتری نسبت به درختان قدیمی نیاز دارند. اما در طول دوره‌های طولانی خشکسالی همه درختان باید از آبیاری کافی بهره مند شوند. در طول دوره خشکسالی هدف این است که برای به حداکثر رساندن رشد درختان جوان و حفظ سلامتی درختان قدیمی آب کافی ارائه شود.
.
آبیاری درختان تازه کاشته شده
برای چند ماه اول پس از کاشت، بیشتر ریشه‌های درخت هنوز درون توپ اصلی ریشه قرار دارند و ریشه‌ها از این منطقه شروع به رشد می‌کنند. توپ ریشه و خاک اطراف باید به طور مساوی مرطوب نگه داشته شود تا رشد ریشه ای سالم را داشته باشد.
بعد از چند ماه منطقه آبیاری را گسترش دهید تا تمام منطقه زیر سایبان را پوشش دهد. این کار را می‌توان برای دو یا چند فصل رشد درختان در نظر گرفت تا زمانی که ریشه‌ها به خوبی رشد کنند و فراتر از محل کاشت روند.
این امر برای فراهم کردن رطوبت مکمل در سال‌های اولیه، در صورتی که طبیعت به طور منظم بارندگی را تامین نکند، حیاتی است. درختان جدید ممکن است به آبیاری بیش از سه بار در هفته نیاز داشته باشد تا اطمینان حاصل شود که توپ ریشه خشک نمی شود.
.
آبیاری درختان قدیمی
این یک تصور غلط رایج است که ریشه‌های درخت یک تصویر آینه ای از سایبان آن در زمین است. در حقیقت ریشه‌های یک درخت قدیمی معمولا فراتر از لبه سایبان آن می‌روند. اگرچه برخی از ریشه‌های محکم ممکن است به عمق خاک برسد اما بیشتر ریشه‌های درخت در عمق 30 تا 45 سانتی متری از زمین متمرکز می‌شوند.
هنگامی که درختان قدیمی را آبیاری می‌کنید کل منطقه زیر سایبان درخت و چند متر فراتر از خط سایبان را به طور عمیق آبیاری کنید. در حالت ایده آل شما باید هربار که آبیاری می‌کنید خاک را تا عمق 25 سانتی متر مرطوب نمایید. برای جلوگیری از پوسیدگی آب را یه طور مستقیم در اطراف تنه وارد نکنید.
.
چگونه بفهمیم که زمان آبیاری است؟
ساده ترین را برای بررسی رطوبت خاک این است که یک پیچ گوشتی بلند داشته باشید و آن را در خاک فرو کنید. پیچ گوشتی به آسانی وارد خاک مرطوب می‌شود اما به سختی وارد خاک خشک می‌شود. اگر نمی توانید حداقل 15 سانتی متر آن را داخل خاک فرو کنید وقت آن است که آبیاری کنید. این تکنیک در خاک‌های رسی و لومی بهتر عمل می‌کند.
.
نحوه آبیاری
آبیاری از طریق آبپاش‌ها راحت ترین راه برای پوشش اراضی وسیع هستند اما این روش نا کارآمد است زیرا نیمی از آب سریع تبخیر می‌شود. درختان با روش‌های آبیاری که آب را به آرامی روی سطح خاک میریزد، بهتر عمل می‌کنند. از این طریق ممکن است چند ساعت طول بکشد تا یک درخت بالغ به درستی آبیاری شود.
شلنگ‌های خیس کننده یک روش کارآمد برای آبیاری درختان هستند زیرا آن‌ها پر از منفذ هستند و آب را به آرامی آزاد می‌کنند. دور تا دور یک درخت را با یک شلنگ پر منفذ به مدت یک ساعت یا بیشتر محصور کنید تا زمانی که آب تا حدود 15 تا 20 سانتی متر به داخل خاک نفوذ کند برای اطمینان می‌توانید با پیچ گوشتی امتحان کنید. یک تنظیم کننده فشار باعث بهبود کارایی و طول عمر شلنگ‌های منفذدار می‌شود.
در صورت امکان برای حفظ آب از آبیاری در گرمترین ساعات روز از 10 صبح تا 6 بعدازظهر اجتناب کنید.
.
نکاتی برای کاهش استرس درختان در طول خشکسالی
• از حفاری کردن در زیر و اطراف درختان خودداری کنید تا ریشه‌ها به هم نریزند.
• هرس‌های سنگین را انجام ندهید. اما خوب است که شاخه‌های شکسته، مرده، آفت زده یا بیمار را از بین ببرید.
• مراقب آفات، بیماری‌های حشره ای و علف‌های هرز باشید چون درختان استرس زده نسبت به حمله آسیب پذیر تر هستند. علف‌های هرزی که در زیر درختان رشد می‌کنند بسیاری از آب مورد نیاز شما را از بین می‌برند و مانع از رسیدن آب به ریشه‌های درختان می‌شود. استفاده از مالچ‌های آلی مانند پوست خرد شده درخت یا کاه چوب کاج به حفظ رطوبت کمک می‌کند و از رشد علف‌های هرز جلوگیری می‌کند.
• از کودهای شیمیایی با نیتروژن بالا در زیر درختان خودداری کنید. به عنوان یک قاعده درختان استرس زده نباید کوددهی شوند. زمانی که منابع آب محدود می‌شوند درختان به طور طبیعی رشد خود را آهسته می‌کنند. استفاده از کود شیمیایی موجب افزایش سرعت رشد می‌شود که باعث می‌شود درخت به آب بیشتری نیاز داشته باشد. همچنین نمک موجود در بسیاری از کودها می‌تواند به ریشه‌های درختان در طول خشکسالی آسیب برساند.
.
منابع:
.https://www.nazboo.com
مجله گل و گیاه
