نکتهای که لازم است همواره هنرمندان توجه داشته باشند این است که اساتید و بزرگان هنر قابل احترام هستند، اما دنباله رو آنها نباشیم!!! بسیار خوب است که با بزرگان و اساتید هنر مشورت کنیم و از تجربیاتشان استفاده کنیم، ولیکن باید راه موفقیت را خودمان کشف و انتخاب کنیم!
اگر میخواهیم به عنوان یک هنرمند خودمان را بشناسانیم، میبایست بدانیم راههای قبلی و هزاران بار رفته ما را به جایگاهی که پیشینیان رسیده اند نخواهد رساند!!!
و یا اینکه اگر بخواهیم به امید تائید بزرگان هنر بنشینیم شاید آنها فرصت نکنند و یا نخواهند بیایند و ما را تائید کنند، شاید آنها به ما به چشم رقیب نگاه کنند و یا اینکه ممکن است از سبک هنر ما خوششان نیاید! پس تکلیف چیست؟!
پاسخ این است که اگر آنها هم به امید و انتظار تائید شدن توسط دیگران نشسته بودند، امروز در این جایگاه نبودند!
هر هنرمند یک راه (استایل هنری) برای خود دارد که بعد از عبور او از آن راه، آن مسیر رفته و طی شده محسوب میشود، بطوریکه اگر بعد از آن هر هنرمند دیگری که از آن مسیر عبور کند افتخار چندانی برای وی نخواهد داشت و درعوض به شهرت اولین نفر اضافه خواهد کرد و خودش نامدار نخواهد شد، مگر اینکه راه و روش جدیدی برای خود انتخاب کند! هنر یعنی خلق نوآوری!
هنرمند باید از این مهم مطلع باشد که هنر هیچ شباهتی به تقلید و تکرار راههای هزاران بار رفته شده ندارد!!! بلکه هنر هیچ محدودیتی ندارد! اگر محدود بود دیگر نامش هنر نیست!