آیا به دنبال گرفتن عکسهای ورزشی بهتر و تاثیرگذارتر هستید؟ عکاسی ورزشی فرصتهای زیادی برای ثبت تصاویر چشمگیر و زنده به شما ارائه میکند که یک عمر باقی خواهند ماند. هیچ حوزه دیگری چنین فعالیتهای نفس گیر، الگوهای رنگ زنده و فرصتهای عکاسی منحصربفردی را برای شما فراهم نمیکند. مراحل و راهنماییهای مطرح شده در این آموزش، طیف وسیعی از نکات عکاسی ورزشی مهم را پوشش خواهند داد – از انتخاب سرعت شاتر مناسب گرفته، تا حصول اطمینان از این که شما اکشنها یا حرکتها را از دست نمی دهید.
دنبال کردن این هشت نکته باید تا حد زیادی عکاسی شما را بهبود بخشد. جدا از این هشت نکته، کلید انجام کار این است که به طور مداوم عکاسی کنید!
1- آماده باشید که از ایزوی بالا استفاده کنید
به دنبال گرفتن عکسهای بی نقص هستید اما شاید نورپردازی خیلی خوب نیست؟ سعی دارید حرکت را در بازی فوتبال (مثل پرش دروازه بان) ثابت کنید و به یک سرعت شاتر بالاتر نیاز دارید؟ بالا بردن ایزو بر روی دوربینتان به شما اجازه خواهد داد تا با سرعت شاتر بالاتری عکاسی کنید، و شانس بهتری برای گرفتن عکسهای عالی به شما میدهد.
عکاسان ورزشی حرفهای از یک سرعت شاتر حدود 1/1000 ثانیه برای فریز یا ثابت کردن حرکت استفاده میکنند. در طول روز این کار ساده است. با این حال، در شب ممکن است به یک دیافراگم بازتر (ضریب اف کوچک تر) از مقداری که لنز شما برای آن مناسب است، نیاز داشته باشید. برای حل کردن این چالش ایزوی دوربین خود را افزایش دهید. این کار به دوربین شما اجازه میدهد تا نور بیشتری را ببیند.
در شب، شما باید از یک ایزوی بالاتر استفاده کنید. عکس از Unsplash
بنابراین، چقدر بالا میروید؟ اگر با آخرین و بهترین دوربینها، مانند نیکون D810 یا کانن 5d Mark III عکاسی میکنید، میتوانید در واقع از ایزو در بالاترین سطح آن استفاده کنید که در این صورت تصاویر شما هنوز هم خوب به نظر خواهند رسید. در گذشته، ایزوی بالاتر به معنای نویز بیشتر در عکسهای شما بود. اما با سیستمهای دوربین جدیدتر، تصاویر در هر سطحی خوب به نظر میرسند.
به این ترتیب، من معمولا با ایزو 1600 عکس میگیرم که به من اجازه میدهد با یک سرعت شاتر بسیار سریعتر برای ورزش عکس بگیرم.
بسته به دوربینتان، ممکن است بخواهید از ایزوی خودکار (auto iso) استفاده کنید تا به دوربین شما اجازه دهد به طور خودکار بهترین تنظیمات ایزو را برای شما انتخاب کند. یک ویژگی منحصربفرد در مورد ایزوی خودکار این است که سیستم خودکار در گامهای کامل ایزوی شما را تغییر نخواهد داد، مثلا از ایزو 400 به ایزو 800، در عوض میتواند ایزوی شما را از 200 به 210 تغییر دهد. اگر به تازگی شروع به استفاده از تنظیمات ایزو برای بهبود عکاسی در شب کرده اید، این تنظیمات را در نظر بگیرید.
تنظیمات ایزو خودکار برخی دوربینها به شما اجازه میدهد تا مقدار بیشینه (Max) ایزو را تعیین کنید. در این صورت دوربین، ایزو را از مقدار مورد نظر شما بالاتر نخواهد برد.
2- چیزی متفاوت را امتحان کنید
نیازی نیست که همه عکسهای ورزشی یک جور به نظر برسند. چند سال پیش، چند عکاس از یک مجله آمریکایی کوچک، یک چیز متفاوت را برای فوتبال امتحان کردند. آنها به جای عکاسی در سطح چشم، روی زمین دراز کشیدند تا در نهایت بتوانند صحنه را با یک لنز واید پوشش دهند. این کار با تصاویر آنها چه کرد؟ یک زاویه جدید برای کمک به گفتن داستان به آنها ارائه کرد. در حال حاضر، همه این کار را انجام میدهند.
هنگام عکاس، اصیل باشید و چیزی متفاوت را امتحان کنید. در هر رویدادی که من پوشش میدهم، سعی میکنم هر تعداد ممکن راه جدید برای نزدیک شدن به این هدف پیدا کنم. من در درجه اول به عنوان یک عکاس حرفهای ورزشهای موتوری کار میکنم، و عمدتا از NASCAR عکس میگیرم، اما در هر رویداد یک محیط جدید وجود دارد. این به من اجازه میدهد تا پس زمینههای جدید، زوایای جدید، و مکانهای عکاسی جدید را امتحان کنم.
لازم نیست از ورزشهای حرفهای عکس بگیرید تا چیزی متفاوت را امتحان کنید. من حتی وقتی از فوتبال دبیرستان عکس میگرفتم، همیشه به دنبال زوایا و ایدههای جدید بودم.
با امتحان کردن چیزی متفاوت، به خلاقیت خود اجازه رشد میدهید و از چیزی عکس میگیرید که هیچ کس دیگری ندارد.
3- محیط اطراف را فراموش نکنید
ممکن است بدیهی به نظر برسد، اما محیط اطراف خود را فراموش نکنید. چه یک استادیوم پر از طرفداران در حال تشویق باشد، چه افرادی که در کنار ماشینهای پارک شده خود در بیرون از استادیوم پیک نیک برگزار میکنند، محیط اطراف فرصتهای منحصربفردی برای ثبت روح بازی بدون عکس گرفتن از خود اکشن ارائه میکند.
حتی بعد از این که بازی شروع شد نیز محیط اطراف را فراموش نکنید. اگر یک لنز وایدتر مانند لنز 10٫5mm یا 14mm دارید، تا جایی که میتوانید بالا بروید و عکسی بگیرید که کل استادیوم پر از طرفداران در حال تشویق را نشان دهد.
4- با یک کمربند یا کیف تجهیزات آماده باشید
همیشه تعجب میکنم که چرا عکاسان ورزشی اینقدر تجهیزات با خود حمل میکنند؟ علت آن این است که ما میخواهیم در حین راه رفتن عضلات بزرگتری بسازیم.
از شوخی گذشته، زمانی که شما در حاشیه یا در وسط اکشن هستید، سخت است که به طرف کیف خود بدوید و تجهیزات عکاسی خود را عوض کنید. بسیاری از عکاسان ورزشی از یکی از این سه چیز برای حمل تجهیزات خود در حین کار در حاشیه زمین استفاده میکنند: یک کیف کمری، یک سیستم کمربند یا یک جلیقه عکاسی.
جلیقههای عکاسی چند سال پیش جالب بودند (من یکی داشتم) اما در حال حاضر با وجود تمام لنزهایی که شما باید با خود حمل کنید و به آنها دسترسی سریع داشته باشید، کاربردی نیستند. من استفاده از یک سیستم کمربند خوب را ترجیح میدهم. کمربند من 6 جلد چرمی دارد که در هر زمانی میتوان از آنها استفاده کرد، و هر یک از آنها از یک نگهدارنده لنز بزرگ گرفته تا یک جای فلش کوچک را دارد.
کمربند عکاسی به من اجازه میدهد تا به سرعت لنز را عوض کنم و تمام مموری هایم را با هم در یک جای امن نگه دارم. در حاشیههای زمین، این به من اجازه میدهد تا برای حرکت با انواع لنزها آماده بمانم و از آنجا که کاورهایی برای هر قسمت دارد، برای ورزشهای فضای باز از تجهیزاتم در برابر باران محافظت میکند.
حمل کننده تجهیزاتی که انتخاب میکنید، باید کاملا متناسب با نیازهای خاص شما باشد. از فروشگاه دوربین محلی خود دیدن کنید، آنها را امتحان کنید، و ببینید چه چیزی برای شما از همه مناسبتر است.
5 – لنز بلند تاثیر زیادی دارد
کلید ثبت عکسهای عالی در ورزش به چیزهای نسبتا کمی بستگی دارد. یکی از مهمترین چیزها لنز است. عکاسی ورزشی، برخلاف هر نوع دیگر عکاس، گاهی نیازمند بزرگترین و گران قیمتترین تجهیزات موجود است. این به شما اجازه میدهد تا از هر جایی در اطراف استادیوم عکس بگیرید، مثل قسمتهای انتهایی در فوتبال.
من کلمه «گاهی» را به دلیل مهمی بیان کردم. همانطور که قبلا ذکر شد، دوربینها در حال حاضر میتوانند کارهای جالبی با تنظیمات ایزوی بالا انجام دهند. این مسئله در حال حاضر به افراد اجازه میدهد تا از لنزهای کندتری مانند f/4 برای عکاسی ورزشی استفاده کنند.
هنگامی که به دنبال لنز خوب برای عکاسی ورزشی میگردید، این عوامل را در نظر داشته باشید:
یک لنز بلند مانند یک لنز 300mm یا 400mm را در نظر بگیرید اگر میتوانید از عهده خرید آن برآیید. در غیر این صورت یک 70-200mm بگیرید.
لنزی با ضریب اف f/2.8 یا f/4 انتخاب کنید. سعی کنید از f/5.6 اجتناب کنید.
هرچه لنز بزرگتر و سنگینتر باشد، معمولا بهتر است.
مطمئن شوید که لنز جای نصب (mount) سه پایه توکار داشته باشد.
به دنبال لنزهایی بگردید که از آزمون زمان سربلند بیرون آمده اند
خرید یک لنز خوب، مثل خرید یک بدنه دوربین جدید نیست. یک لنز خوب با مراقبت و نگهداری مناسب، حداقل 10 سال دوام میآورد.
6 – عکسهای گرفته شده را از روی صفحه نمایش LCD دوربین بررسی نکنید، لطفا
هر عکاس ورزشی مرتکب خطای «نگاه کردن عکسها از روی صفحه نمایش LCD یا چیمپینگ» میشود. اگر با این اصطلاح آشنا نیستید، این تعریف همه چیز را روشن خواهد کرد.
چیمپینگ (Chimping) به عمل عکس گرفتن و پس از آن به عکس گرفته شده نگاه کردن (در حال گفتن اوووو!!!!) گفته میشود. چک کردن عکس هایتان اشکالی ندارد حتی میتواند یک راه عالی برای یادگیری و تصحیح اشتباهاتتان باشد. اما وقتی شما این کار را انجام میدهید، توجهتان از آنچه در اطراف شما رخ میدهد منحرف میشود و لحظات ناب را از دست میدهید. همچنین به دلیل عکاسی از ورزش، ریسک پرت شدن حواستان و آسیب دیدن نیز وجود دارد. بنابراین از نمایشگر تنها وقتی استفاده کنید که کاملا نیاز باشد، (به طور مثال چک کردن نور در محیط کاملا بد نور) و نگاهتان را به صحنه نگه دارید و آماده عکاسی باشید.
هنگامی که شما عکسها را از روی صفحه نمایش LCD میبینید، نگاه خود را از زمین و اکشن (حرکت) برمی دارید. اگر در حال عکاسی از فوتبال باشید، ممکن است وقتی حواستان نیست به راحتی به حاشیه زمین رانده شوید.
اگرچه بررسی کردن تصاویرتان خوب است، اما زمان و مکان خاصی برای این کار وجود دارد. در ورزش، بعد از این که دکمه شاتر فشرده میشود، هیچ شانس دومی وجود ندارد. شما باید به سراغ عکس بعدی بروید.
7 – از یک سرعت شاتر آهسته استفاده کنید
یک سرعت شاتر آهسته؟ قبلا گفتم که از 1/1000 ثانیه برای ثبت اکشن و ثابت کردن آن استفاده کنید…
علاوه بر امتحان کردن یک چیز متفاوت شما باید گاهی اوقات یک سرعت شاتر متفاوت را نیز امتحان کنید. اگر در حال عکاسی از بازی فوتبال هستید و میخواهید پرش دروازه بان را ثبت کنید، من عکاسی در 1/60 ثانیه را پیشنهاد نمی کنم. اما برای عکاسی از برخی سوژههای ورزشی، ماتی حرکت زیبایی که از ترکیب سرعت شاتر آهسته و تکنیک پنینگ به دست میآید بسیار جالب است.
بسیاری از عکاسان حرفهای سایتهایی چون Getty Images و Reuters از این تکنیک برای افزودن انرژی به تصاویر خود و ایجاد پس زمینههای تمیز و خوش منظر استفاده میکنند. عکاسی با 1/100 ثانیه یا 1/80 ثانیه و پنینگ (دنبال کردن سوژه متحرک با دوربین طی عکاسی با سرعت شاتر آهسته) باعث میشود بازیکن در فوکوس و شارپ مانده، اما پس زمینه تار شود و یک اثر جالب ایجاد میکند.
8 – از استفاده از فلاش اجتناب کنید
هنگام عکاسی از ورزشهای حرفهای یا دانشگاهی، عکاسی با فلاش معمولا به شدت ممنوع است. فلاش میتواند حواس بازیکنان را پرت کند و باعث شود مربیان عصبی شوند. چند استثنا وجود دارد، از جمله بسکتبال و دیگر ورزشهای داخل سالن، اما فلاش روی دوربین معمولا هیچ وقت مجاز نیست.
برای ورزشهای داخل سالن، برخی سالنها فلاشهای بسیار قدرتمند (استروب) نصب شده در تیرکهای ورزشگاه دارند، که مقدار ایده آل نور را بر روی سطح زمین بازی میتابانند. سپس این فلاشها با استفاده از یک پاکت ویزارد (Pocket Wizard) با دوربین شما همگام میشوند.
هنگام عکاسی از ورزشهای فضای باز مانند فوتبال، شما هیچ وقت نباید از یک فلاش روی دوربین استفاده کنید. به همین دلیل است که تنظیمات ایزو اینقدر مهم است.
اما اگر در حال عکاسی از یک ورزش محلی یا یک رویداد سطح پایین مانند فوتبال مدرسهای هستید، آن وقت فلاش معمولا قابل قبول است. من همیشه یا با مربیان یا با مدیر ورزشی مدرسه چک میکنم تا مطمئن شوم که وقتی فلاش زده میشود هیچ کس ناراحت نشود.
⇩
〔دیدن منابع مطالب〕