. 🏛, .♂

نصر الله رادش

Nasrollah Radesh

❂ دانشنامه بیوگرافی هنرمندان ایران ❯ ❂ هنرمندان تئاتر، سینما و تلویزیون ❯ نصر الله رادش

تخصص/مهارت:

هنرپیشه، بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون، کمدین، مجسمه‌ساز

معرفی/ بیوگرافی:

نصرالله رادش (به انگلیسی: Nasrollah Radesh) هنرمند ایرانی، زادهٔ 12 آذر 1345 در بهبهان خوزستان است.

آقای نصرالله رادش هنرمند مشهور سینما و تلویزیون با مجموعه «ساعت خوش» به شهرت رسید. پس از چند سال با ایفای نقش در مجموعه «باغ مظفر» به کارگردانی مهران مدیری و مجموعه «مسافران» به کارگردانی رامبد جوان، نامش مجددا بر سر زبان‌ها افتاد. وی با بازی در مجموعه «پرواز 57» به کارگردانی مهران مدیری به تلویزیون آمد.

بازیگری نصرالله رادش در دهه 60 و 70 هـ.ش برای خانواده‌ها و بخصوص بچه‌های دهه شصتی بسیار تاثیر گذار بود. آنچنان که کودکان رفتار او و تکه کلام‌هایش در برنامه‌های کمدی که از تلویزیون پخش می‌شد را در محیط مدرسه و کوچه و خیابان تقلید و تکرار می‌کردند، بازیگری این هنرمند و فضای تلویزیون و برنامه طنز «ساعت خوش» بسیار بی ریا و دلنشین بود و همان برنامه ها باعث شد که نصرالله رادش در ذهن مخاطبان و طرفداران به عنوان چهره طنز مثبت و دوست‌داشتنی ثبت و جاودانه شود. بطوریکه بعد از گذشت سالیان متمادی، هنوز چنین تاثیری را به هیچ وجه در برنامه‌های طنز امروزی و بازیگران جدید مشاهده نمی‌کنیم.

فعالیت در هنر مجسمه سازی
اکثر مخاطبان و طرفداران این هنرمند توانمند سالهاست ایشان را با هنر بازیگری و کمدی می‌شناسند و شاید ندانند که نصرالله رادش در هنر مجسمه سازی نیز مهارت دارد. آقای رادش در هنر مجسمه سازی نیز دستی توانمند دارد، وی پس از سال‌ها فعالیت در هنر مجسمه سازی از مجموعه کلکسیونی مجسمه‌های دست‌سازش رونمایی نمود. آثاری متمایز و منحصربفرد که نظر و نگاه هر بیننده ای را ساعت‌ها جلب می‌کنند.

استاد نصرالله رادش ساخت صورتک‌های گِلی خمیری را بطور خوآموز و از دوران دانشجویی آغاز کرده است و پس از سالها فعالیت مهارت خود را افزایش داده و اکنون آثاری خلق می‌نماید که هر بیننده ای را ساعت‌ها در فکر فرو می‌برد! آثاری عجیب و خاص از چهره‌های سورئالی انسان‌ها، که با مهارت و زیبایی هرچه تمام‌تر آنگونه که هستند و باید باشند خلق شده اند.

سبک آثار آقای رادش نوآورانه و مدرن با تلفیق کوبیسم و سورئالیسم در تکنیک مجسمه سازی می‌باشد، این هنرمند باسابقه با تواضع و فروتنی که دارد دربارهٔ خلق چنین آثاری خاص و منحصربفرد می‌گوید وقتی خمیر را در دست می‌گیرد اثرات انگشتانش و برجستگی‌های روی خمیر به وجود آمده است، ذهن ناخودآگاه وی را فعال کرده و رهبری می‌کنند، تا اینکه از عمق پنهان خمیر چهره ای متفاوت را بیرون می‌کشد و به آن تکه خمیر بی‌جان روح و جان می‌بخشد، گویی که شخصیتی زنده به نظر می‌رسد.

نصرالله رادش تاکنون آثار ارزشمند و نفیس متعددی در کلکسیون ارزشمند خود خلق نموده است. وی درباره این هنرش عنوان کرده است: «همانطور که در جوانی تشنه بازیگری بودم، درحال حاضر ساخت صورتک را محرک و انگیزه اصلی خود در هنر می‌دانم» و می‌گوید تشنگی عجیبی برای ساخت این آثار دارد و از این آثار به عنوان بچه‌های خود یاد می‌کند و گفته است: «دو الی دو و نیم سال زحمتشان را کشیدم و دوست دارم در شرایط خوبی قرار بگیرند و دیده شوند.»

وجه تمایز و منحصربفرد بودن آثار صورتک‌های مجسمه‌ای نصرالله رادش همچون بازیگری در تئاتر بصورت بداهه می‌باشند، او می‌گوید همه کارهایش بصورت ذهنی و بدون مدل هستند. به این نوع از هنرهای تجسمی اتوماتیسم یا خودکاری گفته می‌شود، یعنی خلق آثار به واسطه ضمیر ناخودآگاه، که هنرمند بدون آنکه خودش از قبل تصمیمی بگیرد در فرآیند خلق یک اثر به آن دست میزند؛ در این روش آفرینش اثر هنری، که طی آن هنرمند می‌کوشد با هرگونه مهار عقلی و ضمیرآگاه به حرکات دست خود برتری یابد و اجازه دهد که ضمیرنیمه آگاه راهبر کنش هنری او باشد. چنین هنرمندانی در جهان کم هستند.
هنر واقعی هنری است که از دنیای درون هنرمند سرچشمه می‌گیرد و این دنیای درون شامل روان بشر و لایه‌های خودآگاه ، نیمه‌آگاه و ناخودآگاه او می‌شود، خواب‌ها، آرزوها، بیم و شادی و همهٔ مسائلی که در ناخودآگاه ذخیره می‌شوند و به صورت عادی غیر قابل دسترس می‌باشد و خبر از دنیای درون می‌دهد. اثر هنری آیینه تمام نمای درون انسان است. تابحال هنرمندان بزرگی توسط ناخودآگاه خود خلق آثار هنری را انجام داده اند. خلق آثار هنری توسط ناخودآگاه یعنی هنرمند قبل از خلق اثر هیچ انگیزه و ذهنیت و تصوری نسبت به آنچه که میخواهد انجام دهد ندارد و در همان لحظه که دست به کار می‌شود، دست‌ها توسط نیروی ناخودآگاه و نیمه‌آگاه او خلق اثر را انجام می‌دهند.
نکته حائز اهمیت این است که چنین آثاری تنها برای یکبار خلق می‌شوند و دیگر نظیر آن را هنرمند نخواهد انجام داد به این دلیل که هر اثر یکبار از ناخدآگاه ذهن عبور کرده است. به همین دلیل چنین آثاری را می‌توان بسیار ارزشمند و خاص دانست. تابحال فیلسوفان و روانشناسان بزرگی چون یونگ و فروید و هیلمن و… به بررسی خواب و رویا پرداخته اند و سبک‌هایی از قبیل : متافیزیک، سورئال، دادائیسم و هنر بدوی به پیوند هنر و ناخودآگاه معنا بخشیده اند.

نصرالله رادش بر روی هر صورتک با خطوط خود احساسی را منتقل می‌کند و با خطوط پیچیده و دقیقی که توسط وی بر تکه ای از خمیر گِل خلق می‌کند، مملو از احساسات هنرمندانه است، به گونه ای آن احساسات را می‌توان در چهره صورتک‌ها مشاهده نمود.