اصطلاح تنبریسم (Tenebrism)
تنبریسم از کلمه tenebroso که در ایتالیایی به معنی کدر و تیره است گرفته شده و یکی از شاخه‌های نقاشی کیاروسکورو یا سایه روشن (Chiaroscuro) است که توسط کاراواجو و طرفدارانش رواج یافت.
تاریکی و سیاهی بیشترین قسمت نقاشی را در بردارد. برای اینکه مشخصه این نقاشی را درک کنید بهتر است ابتدا نمونه‌ای از این نوع نقاشی را ببینید.
دستگیر کردن مسیح اثر کاراواجو (Caravaggio)
همان طور که در تصویر مشاهده می‌کنید، بیشترین قسمت نقاشی تیره و تاریک است و تنها نواحی با اهمیت (صورت‌ها، دست‌ها، چیزهایی که نقش مهمی‌در منظره دارند و …) با یک تابش نور برجسته شده اند. بنابراین تنبریسم به نوعی تمام منظره را به مینیمالی تبدیل می‌کند که روی عناصر اصلی تصویر تاکید می‌کند.
کیاروسکورو یا سایه روشن (Chiaroscuro) فرآیندی است که نقاش قسمت‌هایی از نقاشی را به همان شکلی که هستند روشن باقی می‌گذارد در حالی که ابهامات و یا قسمت‌هایی که می‌خواهد بی‌اهمیت جلوه دهد را تیره (تقریبا سیاه) می‌کند به این منظور که حواس بیننده از سوژه اصلی پرت نشود. تنبریسم فرآیند کیاروسکورو را به شکل شدیدتری در خود دارد به این شکل که هنرمند اثر به جای اینکه قسمت‌های روشن را همان گونه که در نور طبیعی هستند رها کند، روی روشنی آن‌ها نیز تاکید می‌کند و به آن‌ها روشنی بیشتری می‌بخشد.
این شکل نقاشی کاراواجو را بسیار محبوب کرد و در میان هنرمندان معاصر به او اعتبار بالایی بخشید.
⇩
〔دیدن منابع مطالب〕
مجله دانستنی‌های هنر
