رفتارهای کودکان خودشیفته
- تکبر
- بازی پاتولوژیک
- اضطراب جدایی
- ماهیت استثماری
- سطوح بالای خود اهمیتی
- الگوی رفتاری فرصت طلب
- حسادت به دستاوردهای دیگران
- نیازهای همنوعان را درک نمی کنند.
- انتظار احترام و ستایش عظیم را دارند.
- ایدههای غیر عملی و قدرت بیحد و حصر
- آداب رسمی حتی در روابط شخصی و نزدیک
- دیگران را به خاطر شکست هایشان سرزنش میکنند.
- باور دارند که آنها بهتر از همه بچههای اطراف هستند.
- بیزاری از نگاه، که در آن به چشم گوینده نگاه نمی کنند.
- در تواناییها یا موفقیتهای شخصی خود اغراق میکنند.
- ناتوانی در پذیرش انتقاد سازنده و آسیب رساندن یا توهین کردن
- احساس میکنند که آنها حق هر چیزی که میخواهند را دارند .
اگر فکر میکنید که فرزند شما تعداد زیادی از این صفات را دارد، ممکن است NPD داشته باشد. اما چگونه ممکن است یک کودک چنین اختلال شخصیتی داشته باشد؟
.
علل اختلال شخصیت خودشیفته در کودکان
علل دقیق اختلال شخصیت خودشیفته ناشناخته است. با این حال، عوامل متعددی مانند تجربیات اولیه دوران کودکی، محیط و علل روانی تصور میشود که منجر به چنین شرایط روانی میشوند. برخی از دلایل میتواند این باشد:
◉ کودکان پرحساس احتمال خودشیفتگی دارند.
◉ سهل انگاری والدین، جدایی والدین یا عدم پاسخگویی به مراقبت از کودک.
◉ والدین وابسته به هم، که در آن مرز باریک بین محافظ بودن و محافظت بیش از حد، عشق و وسواس حفظ نمی شود.
◉ ناهنجاری ژنتیکی یا برخی انحرافات ژنتیکی میتواند به دلیل برخی تغییرات در مغز منجر به این وضعیت روحی شود.
◉ نوازش بیش از حد میتواند فرد را تبدیل به یک کودک خودشیفته کند ، به این معنی که تحسین یا توجهی که میخواهد به او داده میشود.
◉ نوازش بیش از حد در دوران کودکی یا تبدیل شدن بچه به فرزند طلایی خانواده، جایی که هر کاری انجام میدهند بیرویه تحسین میشود.
◉ والدین خودشیفته میتوانند بر فرزندان خود تأثیر بگذارند. چنین والدینی فردیت کودک را یک تهدید میبینند و آن را مهار میکنند. چنین رفتاری، به نوبه خود، کودک را وقتی بزرگ میشود، یک خودشیفته میسازد و فکر میکند این طبیعی است.
◉ توقعات غیرمنطقی از والدین میتواند باعث شود کودک در مورد خودش خیلی قوی یا خیلی ضعیف فکر کند. هر دو شرایط میتوانند منجر به خودشیفتگی شوند.
◉ انتقاد منفی بیش از حد باعث میشود بچهها نسبت به خودشان احساس ناکافی و بدی داشته باشند، بنابراین خودشیفتگی را به عنوان یک مکانیسم دفاعی گسترش میدهند.
◉ سوء استفاده از هر نوع میتواند باعث شود کودک احساس قربانی شدن و دوست نداشتن کند. آنها ناآگاهانه به خودشیفتگی تبدیل میشوند و ترجیح میدهند دنیا را به طور کامل نبینند.
◉ فرزند خوانده بودن و یا داشتن پدر و مادر طلاق میتواند یک ناامنی برای کودک باشد. آنها اغلب احساس میکنند که پدر و مادر فرزند را دوست ندارند، بنابراین با خود شیفتگیب زندگی خود ادامه میدهند.
خودشیفتگی در کودکان یک بیماری خطرناک و جدی نیست، اما تشخیص و درمان آن خوب است تا کودک رفتار و زندگی اجتماعی بهتری داشته باشد.
تشخیص خودشیفتگی در کودکان
فرآیند تشخیص شامل چند مرحله از این مراحل است:
◉ پزشک در ابتدا سلامت روانی کودک را ارزیابی میکند.
◉ پزشک با کودک صحبت خواهد کرد تا میزان عشق به خود و اهمیت او را درک کند.
◉ رفتار کودک در قبال پزشک نیز مورد تجزیه و تحلیل قرار میگیرد تا پزشک بررسی کند که آیا کودک مهربان است.
◉ معاینه فیزیکی برای از بین بردن سایر شرایط فیزیکی که ممکن است باعث علائم شوند انجام میشود.
◉ اگر علت دیگری پیدا نشود، پزشک یک برنامه مراقبت از سلامت روان خاص کودک ارائه میکند.
◉ تشخیص NPD معمولاً مستلزم درک روانشناختی بیمار است. بنابراین، پزشکان از پرسشنامه ها، فعالیتهای ارزیابی و آزمونهای مقیاس استفاده میکنند.
◉ پزشک ممکن است در مورد عملکرد تحصیلی کودک، کیفیت روابط دوستانه، تعداد دوستان و غیره سوالاتی بپرسد.
◉ تشخیص همچنین برای بررسی اینکه آیا این بیماری اختلال شخصیت خودشیفته است یا چیز دیگری مانند هیپومانیا انجام میشود.
◉ متخصص همچنین مشاهده میکند که آیا علائم یا ویژگیهای NPD نشان داده شده توسط کودک پایدار است و مبتنی بر فاز یا خلق است یا خیر.
◉ یک باور رایج این است که فردی که با یک بیماری پیچیده روانی تشخیص داده میشود، در تمام طول زندگی خود به همین شکل باقی میماند. اما NPD قابل مدیریت است.
.
درمان برای خودشیفتگی در کودکان
موثرترین درمان برای اختلال شخصیت خودشیفته، روان درمانی به جای درمان دارویی آشکار است. برخی از مدلهای درمانی پرکاربرد عبارتند از:
رفتار درمانی شناختی: این روش به معنی شناسایی الگوهای فکری و رفتاری نامطلوب و منفی است که به بیمار امکان میدهد مشکل را تشخیص دهد. درمان به تغییر آنها با افکار مثبت و سازنده کمک میکند.
روان درمانی روانکاوانه: این روش مکانیسم دفاعی کودک در برابر عملکرد ضعیف و تعامل با والدین و همسالان را هدف قرار میدهد. درمان همچنین شامل مشاوره والدین و خانواده چنین کودکان NPD است.
خانواده درمانی: اگر خودشیفتگی نتیجه ارزیابی بیش از حد و محبت بیش از حد والدین باشد، ممکن است یک روان درمانگر با والدین مخالفت کند و احساسات آنها را نسبت به کودک تنظیم کند.
پزشکان برای برخی از کودکان داروهای ضد افسردگی تجویز میکنند، زیرا آنها افسرده میشوند و از اضطراب رنج میبرند. در غیر این صورت از داروی خاصی برای کودک استفاده نمی شود.
برای کودک و والدین بسیار مهم است که روند درمان را دنبال کنند تا از عوارض بعدی جلوگیری شود. شما میتوانید با تکمیل روند درمان با مراقبت شخصی در خانه از آسیب طولانی مدت جلوگیری کنید.
.
عوارض ناشی از NPD
عوارض احتمالی که ممکن است از اختلال شخصیت خودشیفته ناشی شود عبارتند از:
- روابط دشوار در مدرسه و خانه.
- بحران روابط با دوستان و خانواده.
- افراط در مصرف مواد مخدر وقتی بزرگ شدند.
- از نظر اجتماعی بیدست و پا و فاقد حلقه اجتماعی.
.
نحوه برخورد با کودکان خودشیفته
اگر مشاهده کردید که فرزندتان ویژگیهای خودشیفتگی را نشان میدهد، با این نکات به او کمک کنید تا پویایی روابط عاطفی و اجتماعی را درک کند:
◉ محکم باشید اما خشن نباشید. خشونت و پرخاشگری میتواند فرزند شما را کاملاً از شما دور کند. افراد خودشیفته روحیه ای حساس دارند و همه چیز را به خود میگیرند و صدمه میبینند. آنها از “آسیب خودشیفته” یا اعتماد به نفس آسیب پذیر رنج میبرند. سعی کنید فرزندتان را عملاً تنبیه کنید.
◉ احساس استحقاق را مهار کنید. به فرزند خود بفهمانید که بسیار شبیه سایر اعضای خانواده است و با او برخورد خاصی نخواهد شد. به عنوان مثال، اگر فرزندتان احساس میکند خواهر و برادر و دوستانش حقی در خانه ندارند و رفتاری مطیع و خود رای دارد، به او بگویید که نمی تواند دیگران را مورد آزار و اذیت قرار دهد یا انتظار داشته باشد که دیگران مطیع باشند. در عین حال کودک را مسخره نکنید.
◉ مکالمات متعادل. به کودک خود بفهمانید که گوش دادن به دیگران به اندازه صحبت کردن مهم است. مکالمات باید 50 درصد صحبت کردن و 50 درصد گوش دادن باشد. آنها را مجبور کنید این کار را در خانه انجام دهند.
◉ تعادل را در روابط برقرار کنید. به فرزندتان بفهمانید که پویایی یک رابطه، از خانه شما شروع شود. چگونه کارها به اشتراک گذاشته میشوند و چگونه همه باید برای زندگی بهتر تلاش کنند. برای آنها توضیح دهید که چگونه شما و همسرتان مسئولیت مراقبت از خانواده، کسب درآمد و تهیه غذا را بر عهده دارید، در حالی که بچههای خانواده به مدرسه میروند، درس میخوانند و رفتار خوبی دارند.
◉ عشق بیقید و شرط ارائه دهید. عشق خود را به چیزی که کودک به دست میآورد وابسته نکنید. هنگامی که به چیزی دست یافتند آنها را با هدایا سیراب نکنید و در صورت شکست آنها را با توهین بمباران نکنید. بیطرفی خود را حفظ کنید و همیشه آنها را یکسان دوست داشته باشید.
.
سخن آخر
خودشیفتگی یک مشکل روانی یا یک بیماری نیست. بیماری خود شیفتگی در هر انسانی و در انواع مختلف وجود دارد. تنها زمانی که خود شیفتگی شروع به تأثیرگذاری بر کیفیت زندگی، روابط و رفاه فرد میکند، تبدیل به خودشیفتگی بیمارگونه میشود که نیاز به مداخله دارد. اگرچه دشوار و زمان بر است، اما یک فرد بسته به مداخله مؤثر، نظم و انضباط و تمایل به تغییر میتواند تغییر کند.
.
منابع :
.https://pezeshket.com