بخشی از شخصیت کودک به‌صورت فطری و ژنتیکی از زمان تولد در وی شکل خواهد گرفت و بر این اساس نوزادان به سه دسته آرام، دشوار و میانه تقسیم می‌شوند. کودکان آرام معمولاً خوش‌اخلاق و مهربان بوده، به‌سادگی با شرایط محیطی تطابق پیدا می‌کنند و برنامه خواب و تغذیه منظمی نیز دارند. درعین‌حال کودکان دشوار معمولاً به‌عنوان کودکانی بهانه‌گیر و تحریک‌پذیر شناخته می‌شوند که شرایط روحی آن‌ها به‌سرعت با تغییرات محیطی به هم می‌ریزد و همچنین وضعیت خواب و خوراک آن‌ها نیز از نظم چندانی پیروی نمی‌کند. مابین این دو گروه، گروه بزرگی از کودکان به‌عنوان میانه قرار دارند که می‌توانند خصوصیات شخصیتی هر دو گروه را به همراه داشته باشند.
کودکان آرام معمولاً به‌واسطه رفتار خود توجه و محبت بیشتری را نیز به خود جلب می‌کنند و این باعث می‌شود تا آن‌ها در شرایط بهتری رشد کنند. این در حالیست که کودکان دشوار باعث کم‌طاقتی و ناراحتی اطرافیان شده و این موضوع باعث می‌شود که معمولاً رفتارهای تندی با آن‌ها صورت بگیرد و درنتیجه هرچه بیشتر در قالب رفتارهای سخت خود فرو خواهند رفت.
خوشبختانه به دلیل انعطاف بالایی که شخصیت کودک دارد، شما در هر مرحله می‌توانید با ایجاد شرایط محیطی مثبت، تأثیر برخی عوامل منفی را در شخصیت کاهش داده یا از بین ببرید. به همین خاطر هرگز احساس نکنید که برای صحبت از بهبود وضعیت شخصیت کودک دیر شده یا هنوز زمان مناسب فرانرسیده؛ بهتر است از هر زمانی که به فکر این مسئله می‌افتید به‌ویژه اگر عوامل منفی در شخصیت و رشد کودک شما وجود داشته است، سعی کنید تا با کمک گرفتن از مشاورین روانشناسی برای بهبود شخصیت کودک خود تلاش کنید.
.
منابع :
.https://newmiind.com
مجله والدین و کودک
