تا به حال دقت کرده اید که در مراسم عرفانی و روحانی و مکانهای مقدس و … چرا شمع روشن میکنند ؟ تا به حال فکر کرده اید که چرا بروی کیک تولد شمع قرار میدهند و لحظه فوت کردن شمع آرزو میکنند ؟
چرا باید برای خلق ارامش و هماهنگی در محیط زندگی شمع روشن کرد ؟ عالم خلقت اگه تجزیه شود به چهار عنصر اب، اتش، باد و خاک تبدیل میشود، پس در دل این عناصر شعور الهی و راز زندگی نهفته است.
شمعی که میسوزد چهار عنصر را اینگونه با خود دارد، موم شمع عنصر خاک است، شعله شمع عنصر اتش است، دود عنصر باد است و عرقی که از موم ذوب شده به وجود میآید عنصر آب است.
اگر در زمان دعا کردن این چهار عنصر یکجا حضور داشته باشند یعنی خلقتی کامل پس میشود دعایی کامل که به شدت بر روا شدن حاجت و براورده شدن دعا موثر است.
در زمان دعا کردن وقتی به شمع در حال سوختن نگاه میکنید به شعور الهی متصلتر میشوید و درحالت آلفای ذهنی قرار میگیرید، حالتی که در ان به شعور الهی و خدای درون متصل میشوید و دعا به راحتی به عالم بالا میرود و به استجابت میرسد اگر به صلاح شما باشد.
به همین دلیل در محرابها و مکانهای مقدس برای دعا کردن شمع روشن میکنند یا بروی کیک تولد شمع قرار میدهند یا در زمان مدیتیشن شمع روشن میکنند و …
برای دعا کردن بهتر است بخش کوچکی از خانه را به خود اختصاص دهید، جایی شبیه محراب ایجاد کرده و شمعی در ان روشن کنید، از موارد دیگری نیز که موجب حس خوشایند و خلق انرژی مثبت میشود استفاده کنید عود، کتاب مقدس، گل، ظرفی اب و …
هر زمان بدنبال کسب انرژی بودید یا حالتی عصبی و ناخوشایند داشتید و … نور اتاق را کم کنید ، شمعی روشن کنید و در کنار ان قرار بگیرید، چشمها را ببندید و با تمام وجود دعا کنید، پس از دعا کردن چشمها را باز کنید، چند دقیقه به شمع و قطرههایی که میچکد نگاه کنید، نفسی عمیق بکشید و تمام، به همین راحتی به خود ارامشی عمیق دهید و به خدای مهربان حتی برای چند دقیقه در روز متصل شوید.
⇩
〔دیدن منابع مطالب〕