هویت فردی در عکاسی ساختاری منحصربفرد دارد که بر گرفته از خاطرات، روابط اجتماعی فرد و سایر مشخصه‌هایی که در ذهن و خاطره فرد تثبیت شده است. این هویت شخصی اثر بسیار مهمی در انتخاب‌ها و تصمیمات وی می‌گذارد به گونه‌ای که حتی تولید یک تصویر ساده به صورت اتفاقی صورت نمی پذیرد و مسلما خالق آن با دیدگاهی خاص اقدام به برش نماهایی از محیط اطراف می‌نماید. نماهایی که برای خالق اثر حائز اهمیت بوده، و این اهمیت می‌تواند ناشی از درک بصری و یا صحنه‌ای از خاطرات گذشته وی باشد. به همین دلیل عکاسی با وجود سهل الوصول بودن، امکان تکرار پذیری در آن کم می‌شود. ممکن است تصاویر بسیار شبیه هم تولید شوند ولی عین هم نخواهند شد. این موضوع می‌تواند دریچه امیدی باشد برای علاقمندان به عکاسی که به تازگی در این عرصه قدم گذاشته اند، نگران سفرهای گروهی و تکراری بودن سوژه‌ها نباشید.
تولید تصاویر برگرفته از هویت فرد، مشخص کننده علایق و تصورات وی از محیط پیرامون می‌باشد؛ و همین موضوع باعث انتخاب گرایش عکاسی می‌شود. در بعضی مواقع شما با درک مناسب از ذهن خود و به تصویر کشیدن آن در قالب عکس امضایی از خود را در عکس بجا می‌گذارید. و یا در اصلاح دست خط عکاسی شما رقم می‌خورد. برای مثال : عکاسی علاقمند است فقط از دیافراگمی خاص استفاده نماید و یا عکاس دیگری نوعی خاص از ترکیب بندی را استفاده می‌کند و به این ترتیب امضای وی در قالب تصویر شکل می‌گیرد.
برای شناخت دیدگاه عکاسی دو توصیه مهم را می‌توان اشاره نمود :
1- شناخت خود : با شناخت خود و آگاه شدن به توانایی‌ها و مهارت‌ها می‌توانیم با آگاهی در عرصه‌های مختلف حاضر شویم و از آنچه هستیم لذت ببریم. برای این بخش می‌توان به مجموعه‌های روانشناسی در بحث عزت نفس استفاده نمود.
2- تجربه گرایش‌های مختلف عکاسی در حد ابتدایی : عکاسی ذاتا هنری تجربی است و نیازمند آزمودن در شرایط مختلف می‌باشد. بدین منظور توصیه می‌شود حتما با شناخت از کلیات گرایش‌های عکاسی حداقل یکبار این گرایش‌ها را تجربه نموده تا در نهایت با فکری باز، اقدام به انتخاب مسیر عکاسی نمایید. سپس اقدام به تجهیز شدن در آن گرایش نمایید.
در مسیر شناخت خود و تجربه کردن عجله نکنید و بیشتر سعی کنید تا از این فرایند لذت ببرید.
⇩
〔دیدن منابع مطالب〕
مجله دانستنی‌های هنر
