آدم، هیچ از علی‌محمدحق‌شناس ~شعرخوانی

آدم!

از #علی‌محمد_حق‌شناس
کتاب “بودن در شعر و آینه”
نشر توتیا / چاپ اول 1377
علی‌محمد حق‌شناس استاد من بود و ورای آنچه از زبان و زبان‌شناسی به من آموخت، این کتاب او از حدود 20 سال پیش تاکنون روی میزم است و همراه مدامم… شاید چاره‌ این جهان چاره‌ناپذیری که آدم‌های بی چاره ساخته‌اند.
از 10 سال پیش بخش‌هایی از آن را بلند خواندم شاید فراموش نشود.

با این شعور بی‌محتوا که تویی
چه گران می‌گردی
آدم! ـ
بر گردهٔ خاکی که محتوایت
می‌باید باشد
که محتوایش
می‌باید باشی
که محتوایت هست
آدم!
نرگس را ندیدی که تشنه‌ٔ چشمانت بود
مرده‌ٔ نگاهت
و باغ را که تو را در خود جار می‌زد
چون باد
و جوانه را که به زهدان دانه پناه می‌برد
از هراس چکمه و پایی که تو بودی
آدم!
این گونه که سعی میان خود و خود می‌کنی
آدم
انگار در نیافته‌ای
که راه رهایی
راه کعبهٔ بی‌خویشی
در گذار از خود است
نه قرار در خود

بی‌چاره!
خود‌شناسی رمزی بود
بر هیچ بودنت
یعنی اگر بدانی هیچی
می‌دانی
که آنچه هست
خواهد بود
وقتی تو نیستی

از علی محمد حق‌شناس / گوینده شهرزاد فتوحی / تنظیم مجتبی میر‌سمیعی / هنر و زندگی شهرزاد