میکل‌آنجلو مریسی دا کاراواجو Michelangelo Merisi da Caravaggio یکی از هنرمندان ایتالیایی فعال در رم متولد سپتامبر 1571 – درگذشته 18 ژوئیه 1610
بود. وی در ناپل، مالت و سیسیل در میان سال‌های 1593 و 1610 میلادی فعال بود.
کاراواجو چهرهٔ شاخص سبک باروک است و در نوع نقاشی و تکنیک‌های استفاده از رنگ و فرم تحولاتی ایجاد کرد. نقاشی‌های او با ترکیبِ بینشِ واقع بینانهٔ حالاتِ جسمی و روحی انسانی و استفادهٔ دراماتیک از نور، تاثیرِ فراوانی بر نقاشی باروک گذاشت. موضوعات نقاشی او را عمدتاً مسایل مسیحی تشکیل می‌دهند.
او شخصیتی خشن و تندخو داشت و زندگی پرحادثه‌ای را گذراند. او با شرکت در دعواها، دوئلها، ارتکاب قتل، به زندان افتادن و فرارهای مکرر، زندگی‌اش را پشت سر گذاشت. اما با وجود داشتن شخصیتی ناآرام و تغییرات پی در پی توانست پیشرفت کامل و یکپارچه‌ای در هنر نقاشی برای خود به دست آورد. کاراواجو یک نوآور خشن در نقاشی است که سبک رئالیسم قوی و عاری از انعطاف و تغییر شکل را ایجاد کرد. سبکی که به بیان تضاد در احساساتِ این مرد پرداخت. ویژگی قابل توجه و منحصر به‌فرد آثار این نقاش مربوط به عنصرِ نور است. پیکره‌ها از یک پس زمینهٔ تاریک و اغلب مبهم پدیدار می‌شوند.
او هنرمندی بود که آرمان‌های کلاسیک را رد می‌کرد. او هنر و رستگاری را از میان خود مردم جستجو می‌کرد و به جای استفاده از سنت‌های گذشتهٔ نقاشی، تنها از نور تند، تاریکی صحنه و افرادی که با اشاره یا حالت خود به نوعی با بیننده ارتباط برقرار می‌کردند و حالتی روایی داشتند، استفاده می‌کرد. او زندگی پر فراز و نشیبی داشت و در سن 39 سالگی در اثر ابتلا به مالاریای مارِما در پورتو ارکله جان خود را از دست داد. اما در همین مدت کوتاه آثار بسیار زیبا و با ارزشی را از خود به جای گذاشت. وی در موردِ آثارِ خود می‌گوید:
تو به آثار من نگاه نمی‌کنی، خیره نمی‌شوی، تو آن‌ها را احساس می‌کنی.
کاراواجو زندگی پر از فراز و نشیبی داشت،
کاراواجو در 29 مه 1606 با شخصی به نام رانوچیو توماسونی احتمالاً به خاطر یک زن درگیر شد و بنابراین یک دوئل ترتیب داده شد و سرانجامِ این دوئل، کشته شدنِ توماسونی به‌دستِ کاراواجو بود. از آن پس کاراواجو از طرف پلیس تحت تعقیب بود و برای سرش جایزه گذاشته شد. اما طرفدارانش به او کمک کردند تا از رم بگریزد.
یک روز کاراواجو در راه بازگشت به خانه بود که در لنگرگاه کوچک پائولو، سرکردهٔ نگهبانان که یا او را شناخت و از حکم بخشیدنش خبر نداشت یا او را اشتباه گرفته بود؛ دستگیر کرد و به زندان انداخت. کاراواجو آزادی خود را با پول فراهم کرد. اما قایق و نقاشی‌هایش به حراج رفته بود. او پیاده به سمت شمال یعنی پلتوری ارکله رفت. او یکصد کیلومتر از میان باتلاق‌های آلوده به مالاریای مارما گذشت و وقتی به آنجا رسید از تب مالاریا می‌سوخت و جان می‌کند. او به بیمارستان راهبان برده شد اما پس از چند روز در 18 ژوئیه 1610 از دنیا رفت.
در این بخش برترین آثار این هنرمند در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته است.
