تخصص/مهارت:
هنرپیشه، کارگردان، فیلمنامهنویس و تدوینگر
معرفی/ بیوگرافی:
واروژ کریم مسیحی (ارمنی: Վարուժ Քարիմ Մասիհի) هنرمند ایرانی ارمنیتبار، متولد 4 فروردین 1331 در اراک استان مرکزی است.
وی در فاصلهٔ هجده سال از ورودِ عملیاش به سینما تا ساختنِ پردهٔ آخر، خودش بهطور مستقل سه فیلم کوتاه ساختهاست: فاخته (1354)، کوچ (1356) و سَلَندَر (1359).
فیلم پرده آخر برنده هشت سیمرغ بلورین از نهمین دورهٔ جشنوارهٔ فیلم فجر و فیلم تردید نیز نامزد یازده سیمرغ بلورین از بیست و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر و برگزیدهٔ بهترین فیلمنامهٔ اقتباسی و بهترین کارگردانی بخش نگاه اول بودهاست.
آقای واروژ در 4 فروردین 1331 خورشیدی برابر 24 مارس 1952 میلادی در یک خانواده ارمنی در شهر اراک به دنیا آمد. در کنار دو خواهر و یک برادر دیگر، او بزرگترین فرزند خانواده بود.
تحصیلات
پس از پایان تحصیلات متوسطه، در سال 1348 خورشیدی به اتریش و سپس در سال 1349 به آلمان میرود. در مونیخ وی شروع به آموختن زبان آلمانی میکند تا بتواند وارد دانشکده پزشکی شود. آشنایی وی با یک بازیگر تئاتر و سینما در باشگاه ارمنیان مونیخ، مسیر زندگی او را تغییر داد. پس از مدتی مطالعه و تماشای فیلم در 1350 به ایران بازگشت.
زندگی هنری
از طریق یک دوست عکاس، با باربد طاهری، آشنا و از طریق او به بهرام بیضایی، کارگردان مطرح سینمای ایران معرفی میشود. واروژ کریممسیحی روز 14 فروردین 1350 را روز تولد سینمایی خود میداند. وی در 1351 به عنوان دستیار و منشی صحنه در فیلم رگبار به سینمای حرفهای روی آورد. تا هنگام انقلاب در همه کارهای بیضایی دستیار او بود. در این مدت به عنوان دستیار کارگردانان همچون کامران شیردل (صبح روز چهارم، 1351)، امیر نادری (تنگنا، 1352)، بهمن فرمانآرا (شاهزده احتجاب، 1353) و محمدرضا اصلانی (چنین کنند حکایت، 1353) نیز همکاری کرد. در 1351 در دانشکده هنرهای دراماتیک پذیرفته شد اما از تحصیل در این دانشکده صرف نظر کرد. در 1354 با کارگردانی فیلم کوتاه فاخته بر اساس طرحی از ملکجهان خزایی برای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به فیلمسازی روی میآورد. پس از آن دو فیلم کوتاه دیگر با نامهای کوچ و سَلَندَر در سالهای 1356 و 1359 کارگردانی میکند. وی فیلمنامه کوچ» را براساس تلفیقی از داستان «گیکور» نوشته هوهانس تومانیان و داستانی از محمود دولتآبادی مینویسد و کارگردانی میکند. فیلم کوتاه سلندر (با فیلمنامهای از بیضایی) از فیلمهای کوتاه متفاوت سینمای ایران است. این فیلم کوتاه 33 دقیقهای که به طریقهٔ رنگی تصویربرداری شدهاست به همراهِ فیلمِ کوتاهِ 37 دقیقهای و سیاه و سفیدِ «فاخته» (1354)، از تولیدات تلویزیون ایران بود و در سال 1362 برای نمایش به «تلویزیون سوئد» فروخته شد. فیلم «فاخته» را در سال 1363، «رادیو تلویزیون مجارستان» نیز برای نمایش خریداری کرد.
در دههٔ شصت، فیلمهای فاخته و سلندر در چندین جشنوارهٔ بینالمللی از جمله لایپزیگ، آلمان شرقی، اوبرهاوزن، آلمان غربی، کارلووی واری، چکسلواکی به نمایش درآمد. پس از سالها تجربه، در 1369 پس از چند کوشش ناموفق در سالهای پیشتر، وی موفق شد نخستین فیلم سینماییاش را با نام پردهٔ آخر کارگردانی کند. این فیلم یک اثر غافلگیرکنندهٔ دقیق با جزئیاتی پر وسواس بود که برای نخستین بار در نهمین دوره جشنواره بینالمللی فیلم فجر به نمایش درآمد. این فیلم در شانزده رشته نامزد دریافت سیمرغ بلورین شد که در هشت رشته از جمله بهترین کارگردانی و بهترین تدوین موفق به دریافت آن شد. این فیلم پس از اکران با تحسین بسیاری از سوی مردم و منتقدین همراه شد و همواره نامش در میان چند فیلم برتر سینمای پس از انقلاب دیده میشود. اما متأسفانه طی سالها نتوانست فیلم دیگری بسازد و بیشتر به عنوان تدوینگر فعالیت داشت.
او پس از گذشت 18 سال از ساخت نخستین فیلماش (پرده آخر)، در سال 1387، دومین فیلم بلند خود با نام تردید را کارگردانی کرد. این فیلم برنده جایزه سیمرغ بلورین بهترین فیلم بیست و هفتمین جشنواره فیلم فجر شد. در سال 1390 در هشتمین دوره جشنواره فیلم کوتاه نهال وی یکی از دوران جشنواره بود.
زندگی شخصی
وی در 1360 ازدواج کرد و حاصل این ازدواج پسر و دختری است با نامهای مهِر و مانیا. هر دو فرزند او اکنون در حال گذراندن تحصیلات دانشگاهیاند.
ستایش بهرام بیضایی
کریممسیحی در بسیاری از فیلمهای بهرام بیضایی دستیار کارگردان بوده و نزدیکترین شاگرد سینمایی بیضایی بهشمار میرود. از این رو در خردادماه 1393 در مراسم بزرگداشتی برای کریممسیحی پیامی از بیضایی خوانده شد که از ایالات متحده آمریکا فرستاده بود:
«درود به واروژ مهربان / درود به آنها که برایش بزرگداشت گرفتهاند
و درود به سینما وقتی که سینماست! / به شما دور ولی نزدیکم
و میتوانم واروژ را ببینم گیج / ناباور از اینکه چهار دهه گذشت
، چهار سال آزگار هم بیشتر /از روزی که کلید دوستی زدیم
و من چه دارم بگویم که شادباشی باشد / برای فیلمهای نساخته!
به خودت نگو در چهل سالگی فقط دو فیلم و دیگر هیچ!
فکر نکن همه شوق و استعدادت شد تدوین خوب فیلمهای گاهی بد این و آن برای گذران!
بزرگداشت هر فیلمساز ساختن فیلم دیگری است
فکر کن که کوتاه نیامدی / و آنچه ساختی بیآبرو نبود
فکر کن نمونهای! / عشق فیلمی که فیلمسازی را بلد است و حواشیاش را نه!
و آنچه هست –افسوس- سراسر حواشی است!
بزرگداشت هر فیلمساز بهتر، بزرگداشت سینمای بهتر است! / شادباش مرا بپذیر
چرا امیدوار نباشم که فیلم دیگری بسازی؟»
جوایز و افتخارات
1369 برنده سیمرغ بلورین
بهترین کارگردانی پرده آخر
نامزدشده فیلمنامه
نامزدشده تدوین
1387 برنده سیمرغ بلورین
بخش فیلمهای اول و دوم بهترین کارگردانی تردید
نامزدشده فیلمنامه اقتباسی
نامزدشده تدوین
1387 برنده سیمرغ بلورین بهترین تدوین تردید
1389 برنده سیمرغ بلورین بهترین تدوین ندارها
فیلمها
در کارنامه هنری کریممسیحی که با عنوان تدوینگر، فیلمنامهنویس و کارگردان شناخته میشود، تا سال 1390 کارگردانی 2 فیلم سینمایی به چشم میخورد.
• رویدادهای جاری:
📅 درحال حاضر رویدادی موجود نمیباشد
• کد QR:
📲 جهت دسترسی سریع و اشتراکگذاری آسان، این کد را با تلفنهای هوشمند اسکن نمائید

قابل توجه: این صفحه بصورت بازنشر شده است. درصورت لزوم به تغییر یا حذف، لطفاً درخواست خود را طبق «قوانین و مقررات پلتفرم لیلیت»، از طریق بخش «تماس با ما» اعلام نمائید، تا در اسرع وقت توسط بخش تحریریه موردبررسی و اقدام مقتضی قرارگیرد.