◉ درباره: موزهٔ آبگینه و سفالینه‌های ایران یکی از موزه‌های شهر تهران است.
عمارت این موزه، خانه‌ای تاریخی مربوط به دوره قاجار است و در تهران، خیابان سی تیر جای گرفته‌است. این اثر در تاریخ 7 اردیبهشت 1377 با شمارهٔ ثبت 2014 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. موزه آبگینه موزه تخصصی شیشه و سفال است.
این موزه یکی از پربازدیدکننده‌ترین موزه‌های شهر تهران است و بیشتر بازدیدکنندگان آن گردشگران خارجی هستند. سالانه به‌طور میانگین بیش از 2 میلیون نفر از این موزه بازدید می‌کنند.
اکنون مدیریت موزه برعهده دکتر نوید صالح وند باستان شناس و پژوهشگر شیشه‌های باستانی ایران است.
ساختمان موزه در دهه 1290 شمسی به عنوان یک خانه مسکونی برای احمد قوام بنا شد و سال‌ها منزل و دفتر کار وی بود. در سال‌های ابتدای دهه 1300 شمسی این خانه به سفارت مصر فروخته شد و تا سال 1351 به عنوان سفارت مصر از آن استفاده می‌شد. لازم به ذکر است که در دهه 40 شمسی رابطه سیاسی ایران و مصر قطع شد و این ساختمان نیز عملا خالی بود. در این مدت، سفارت افغانستان حافظ منافع مصر در ایران بود و بنابراین تابلوی «سفارت افغانستان، مسئول حفظ منافع جمهوری متحده عربی در ایران» بر سردر این ساختمان نصب شده بود که در روز 8 شهریور 1349 با تجدید مناسبات ایران و مصر، دوباره تابلوی سفارت کبرای جمهوری عربی متحده بر سردر این بنا نصب شد. از آنجایی که در طول 12 سال قطع رابطه ایران و مصر، تعمیراتی در آن انجام نشده بود و هزینه تعمیرات این مجموعه هم زیاد بود، بنابراین آن را به فروش گذاشتند. بانک بازرگانی ایران آن را در اسفند 1351 با مبلغ 5 میلیون تومان خرید تا از آن به عنوان باشگاه کارکنان بانک استفاده کند. در سال 1355 دفتر فرح پهلوی این عمارت قاجاری را برای راه اندازی موزه خریداری کرد و با همکاری مهندسان ایرانی و اتریشی نوسازی و بهسازی آن آغاز شد.
طراحی این موزه به مهندسان ایرانی و طراحی ویترین‌ها و معماری داخلی آن به هانس هولاین، معمار برجسته اتریشی سپرده شد. هولاین در طراحی موزه آبگینه از آثار برجسته تاریخی ایران مانند کاخ تچر، ستون‌های تخت جمشید، قوس‌های صفوی و کعبه زرتشت الهام گرفته‌است. با اینکه ویترین‌ها و فضای کلی موزه به شیوه مدرن طراحی شده‌اند، اما این طراحی مدرن به فضای کلی ساختمان آسیب نزده و در هماهنگی کامل با آن است.
قدیمی‌ترین آثار شیشه‌ای زیورآلات مربوط به هزاره سوم است.از دیگر آثار مربوط به دوره‌های پیش از تاریخ، می‌توان شیشه‌ها و سفال‌های طبقه یک نام برد. در این بخش، کهن‌ترین سفال پیکره مربوط به هزاره ششم ق م به نمایش گذارده شده‌است.

منبع: وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی / https://www.visitiran.ir