غزلی از مولوی ~شعرخوانی

غزلی از مولوی با نوای سه‌تار نادر فولادی‌نسب

من غلام قمرم غیر قمر هیچ مگو /
پیش من جز سخن شمع و شکر هیچ مگو /
سخن رنج مگو جز سخن گنج مگو /
ور از این بی‌خبری رنج مبر هیچ مگو /
دوش دیوانه شدم عشق مرا دید و بگفت /
آمدم نعره مزن جامه مدر هیچ مگو /
گفتم ای عشق من از چیز دگر می‌ترسم /
گفت آن چیز دگر نیست دگر هیچ مگو /
من به گوش تو سخن‌های نهان خواهم گفت /
سر بجنبان که بلی جز که به سر هیچ مگو /
قمری جان صفتی در ره دل پیدا شد /
در ره دل چه لطیف است سفر هیچ مگو /
گفتم ای دل چه مه‌ست این دل اشارت می‌کرد /
که نه اندازه توست این بگذر هیچ مگو /
گفتم این روی فرشته‌ست عجب یا بشر است /
گفت این غیر فرشته‌ست و بشر هیچ مگو /
گفتم این چیست بگو زیر و زبر خواهم شد /
گفت می‌باش چنین زیر و زبر هیچ مگو /
ای نشسته تو در این خانه پرنقش و خیال /
خیز از این خانه برو رخت ببر هیچ مگو /
گفتم ای دل پدری کن نه که این وصف خداست /
گفت این هست ولی جان پدر هیچ مگو /

اجرا : شهرزاد فتوحی
تنظیم : مجتبی میر‌سمیعی