ای عاشقان ~شعرخوانی

ای عاشقان ای عاشقان پیمانه را گم کرده ام / درکنج ویران مانده ام ، خمخانه را گم کرده ام / هم در پی بالائیان ، هم من اسیر خاکیان / هم در پی همخانه ام ،هم خانه را گم کرده ام / آهم چو برافلاک شد اشکم روان بر خاک شد / آخر از اینجا نیستم ، کاشانه را گم کرده ام / درقالب این خاکیان عمری است سرگردان شدم / چون جان اسیرحبس شد ، جانانه را گم کرده ام / از حبس دنیا خسته ام چون مرغکی پر بسته ام / جانم از این تن سیر شد ، سامانه را گم کرده ام / در خواب دیدم بیدلی صد عاقل اندر پی روان / می خواند باخوداین غزل ، دیوانه را گم کرده ام / گر طالب راهی بیا ، ور در پی آهی برو / این گفت وبا خودمی سرود ،پروانه راگم کرده ام / چون نور پاک قدسی اش دیدم براو شیدا شدم / گفتم که ای جانان جان دردانه را گم کرده ام / گفتا که راه خانه ات را گر ز دل جویا شوی / چندین ننالی روز و شب فرقانه را گم کرده ام / این گفت وازمن دورشد چون موسی اندرطورشد / دل از غمش ویرانه شد ، ویرانه را گم کرده ام