نوعی نقاشی که بارنت نیومان در حدود سال 1950 در آمریکا ابداع کرد. در این نوع نقاشی تصاویر نه به عنوان ساختاری از عناصر مرتبط به هم بلکه به عنوان یک کلیت میدانی موردتوجه قرار گرفت. نقاشی میدانی پیوندهایی با هنر نظامدار و نقاشی یکسان نگاری که جکسون پولاک مبدع آن بود دارد. در این نوع نقاشی اگر تأکید بر درخشش و خلوص رنگ بر بوم تک رنگ باشد به عنوان نقاشی میدان رنگ شناخته میشود. این شیوه بیش از آن که سبک خاصی در نقاشی محسوب شود، به عنوان نمودی از یک گرایش کلیتر طی دهههای 1950 و 1960 مورد توجه قرار گرفت که با پرهیز از ترکیببندی سنتی تلاش داشت تا جلوهای غیرارتباطی از یک مضمون واحد «کلی» (Total) ارائه دهد.
⇩
〔دیدن منابع مطالب〕