همانطور که میدانید هرگز نمی‌توانیم زمان دقیق و جهت حرکت شهاب سنگ‌ها را در آسمان را پیش بینی کنیم و برای آنکه بتوانیم عکس‌هایی خوبی از بارش شهابی داشته باشیم باید در طول شب عکس‌های بسیاری بگیریم و لنزی که نیاز دارید یک لنز واید است. عکاسی از بارش شهابی بیشتر شبیه عکاسی تایم لپس است تا عکاسی از یک سوژه ثابت. اگر دوربین را در جایی ثابت قرار دهید می‌توانید علاوه بر عکس‌ها، یک کلیپ تایم‌لپسی کوتاه نیز از بارش شهابی ثبت کنید.
بارش شهابی هنگام عبور زمین از میان توده‌ای از ذرات در فضا رخ می‌دهد. هنگام بارش، تعداد زیادی شهاب در جو زمین می‌سوزند. هر بارش در ناحیه مشخصی از آسمان اتفاق می‌افتد و به این محل کانون بارش گفته می‌شود. البته جهت حرکت شهاب‌ها متفاوت است ولی اگر مسیر آن‌ها را امتداد دهیم می‌توانیم به کانون بارش برسیم.
بارش شهابی اسدی یکی از مشهورترین بارش‌های شهابی است که معمولا هر ساله در فصل پائیز روی می‌دهد، و کانون بارش آن در صورت فلکی اسد به نظر می‌رسد.
بارش برساوشی
بارش شهابی برساوشی یکی از مهم‌ترین بارش‌های شهابی سالیانه است. این بارش شهابی از توده ذرات برجای‌مانده از دنباله‌دار سوئیفت‌تاتل به وجود می‌آید و معمولا از بیست و هفتم تیر تا سوم شهریور (بیش از یک ماه) فعال است که بازه زمانی بلندی برای یک بارش شهابی به‌شمار می‌آید.
10 نکته برای عکاسی از بارش شهابی:
1. یک محل دور از آلودگی نوری شهرها پیدا کنید. وبسایت‌هایی مانند Dark Sky Finder، به شما اطلاعات خوبی درباره مکان‌هایی که آسمان تاریک است می‌دهند. از آن کمک بگیرید.
2. هرچه زمانی که شاتر دوربین باز باشد بیشتر باشه احتمال این که بتوانید از یک شهاب عکس بگیرید بیشتر است.
3. یک سه پایه خوب همراه داشته باشید تا لرزش‌های ناشی از سه‌پایه، کیفیت و وضوح عکس‌ها را از بین نبرد.
4. روی بی‌نهایت فوکوس کنید. چنین تنظمی در تاریکی کمی پیچیده خواهد بود. یک راه عالی برای رفع این مشکل این است که از قبل فوکوس را تنظیم کنید و یا اگر فرصت نداشتید می‌توانید روی ماه یا هر ستاره روشن بزرگی این تنظیم را انجام دهید.
5. به یک کابل آزاد کننده شاتر نیاز دارید. دوربین را روی بازترین مقدار دریچه دیافراگم (کوچک‌ترین عدد) و بالاترین مقدار ایزو قرار دهید و سپس نورسنجی کنید. برای این نورسنجی نور محیط و نور ماه را در نظر قرار دهید.
مثلا می‌توانید با ایزوی f/2،8 و ایزوی 2000 و سرعت شاتر 15-20 ثاینه کار خود را شروع کنید. اگر لنزی داشته باشید که مقدارهای کمتری از دریچه دیافراگم را پشتیبانی می‌کنند به نفع‌تان است؛ بدین ترتیب می‌توانید با ایزوی پایین‌تر عکاسی کنید و نویز کمتری به عکس وارد کنید.
با به دست آوردن نورسنجی مطلوب دوربین را در حالت عکاسی پشت سر هم قرار دهید.
6. از سریع‌تری f-stop (هرچه عدد کمتر بهتر) و وایدترین لنزی که دارید استفاده کنید. هرچه دریچه دیافراگم بازتر باشد نور بیشتری به دوربین شما وارد می‌شود و تعداد شهاب‌های بیشتری را می‌توانید عکاسی کنید.
7. دوربین خود را شارژ کنید و حتما گریپ با خودتان همراه داشته باشید. بیشترین تعداد شهاب‌ها معمولا پیش از طلوع آفتاب دیده می‌شوند. اگر گریپ ندارید می‌توانید یک باتری اضافه با خودتان ببرید اما باید سرعت عوض کردن باتری زیاد باشد.
8. دوربین را در زاویه‌ای قرار دهید که رو به نقطه‌ای از شمال شرق تا شمال غرب باشد.
9. یک حافظه دوربین سرعت بالا و پر ظرفیت بخرید. شاید بد نباشد حافظه‌ای بخرید که بتوانید تمام شب با آن عکاسی کنید چرا که اگر مجبور به تعویض در نیمه کار باشد احتمالا حجم زیادی از سوژه‌ها را از دست می‌دهید. یک حافظه 64گیگابایت می‌تواند گزینه خوبی باشد.
10. ترکیب‌بندی – بعد از رعایت همه نکته‌های تکنیکی نوبت به ترکیب‌بندی می‌رسد که نتیجه نهایی جذابی برای شما به ارمغان بیاورد. از یک المان پیش‌زمینه بهره بگیرید؛ مانند سنگ، درخت، ساختمان نیمه‌کاره.
⇩
〔دیدن منابع مطالب〕
مجله دانستنی‌های هنر
