در اوایل قرن نوزدهم میلادی هنرمند خلاق فرانسوی اینگر آثاری خلق می‌کرد که از هر نظر مبتکرانه بود. منتقدان او را ستایش می‌کردند و مشوقان خوبی برای طراحی او بودند. انگر علاقه شدیدی به نواختن ویولون داشت. به اندازه‌ای که پس از چند سال بیشتر وقتش را به نواختن ویولون اختصاص داد. بنابراین در میان مردم اصطلاح ویولون انگر (Violon D’Ingres) رواج یافت که اشاره به مهارت دیگری از یک فرد دارد که جدای از مهارت و هنری است که به آن شهرت یافته است.
در این نقاشی خودنگاره اینگر را مشاهده می‌کنید.
گرچه این اصطلاح مستقیما با نقاشی ارتباط ندارد اما به عنوان اصطلاحی که در دنیای هنر شکل گرفته مستحق سهمی در این دنیا است.
⇩
〔دیدن منابع مطالب〕
مجله دانستنی‌های هنر
