معرفی و بررسی دو اصطلاح گریزای و اینتالیو در هنر.
تکنیک گریزای در نقاشی (Grisaille, Brunaille و Verdaille)
گریزای یک تکنیک نقاشی تک‌رنگ است که از سایه‌های مختلفی از رنگ خاکستری برای خلق نقاشی استفاده می‌کند.
گفته می‌شود که استفاده از هنر تک‌رنگ به آغاز قرن دوازدهم برمی‌گردد، زمانی که شیشه‌های رنگ‌شده محبوب بود. این شیشه‌ها برای کلیساها اغلب با یک نقاشی تک‌رنگ تزئین شده بود که آسان، سریع‌تر و ارزان‌تر از نقاشی‌های روغنی بود و هنرمندان از گریزای بعنوان یک مرجع برای دستگاه‌های حکاکی استفاده می‌کردند. اغلب، نسخه نهایی آثار هنری به عمد در سبک گریزای خاتمه می‌یافت تا یک جلوه‌ای خاص ایجاد کند و یا با محیطی که مورد استفاده قرار می‌گیرد هماهنگی داشته باشد.
برون‌‌آی (Brunaille) و وردآی (Verdaille) تنها نام‌های متفاوتی از این روش هستند و به جای خاکستری نقاشی با رنگ‌های قهوه‌ای و سبز خلق می‌شود: Brunaille، تکنیکی برای چنین نقاشی‌هایی است که در آن‌ها از رنگ قهوه‌ای استفاده می‌شود و نقاشی Verdaille با بیش از پنجاه سایه از رنگ سبز ایجاد می‌شود.
اینتالیو (Intaglio – حکاکی تصویر روی سنگ یا مواد سخت)
اینتالیو روش دیگری از کنده‌کاری است که تفاوت بسیار اندکی با کامئو و تکنیک برجسته دارد، ولیکن هر سه روش تحت یک تکنیک هنری قرار می‌گیرند.
ویژگی‌های متمایز اینتالیو در جواهرات این است که کنده‌کاری بیشتر بر روی یک سنگ قیمتی صورت می‌گیرد. یکی دیگر از ویژگی اینتالیو این است که نتیجه کنده‌کاری می‌شود طرحی در سطح سنگ به نظر می‌رسد و مانند تکنیک برجسته نیست که طرح به نوعی از سنگ بیرون آمده باشد. اینتالیو در یک مجسمه در واقع نوعی برجسته عمیق (Sunk Relief) است.
⇩
〔دیدن منابع مطالب〕
مجله دانستنی‌های هنر
