تخصص/مهارت:
طراح و نقاش
معرفی/ بیوگرافی:
منور رمضانی مشهور به ننه حسن (به انگلیسی: Naneh Hasan – Monavar Ramezani) هنرمند ایرانی، متولد 1316 در روستای سهرورد زنجان استان آذربایجان و درگذشته 31 اَمرداد 1401 در تهران است.
خانم منور رمضانی، مشهور به “ننه حسن” ساکن متولد شهر سهرورد و ساکن شهر قیدار شهرستان خدابنده است که در 70 سالگی شروع به کشیدن نقاشی کرده است و با کشیدن نقاشی از داستانها، باورها و شیوه زندگی مردم روستاهای آذربایجان، بخش مهمی از ادبیات شفاهی پیرامون خود را به تصویر کشیده است.
حسن رجبی، فرزند این هنرمند خودآموخته، گفته است که: « 34 تابلو از آثار مادرم در سایزهای بزرگ روی دیوار رفته است و همچنین یک دیوار هم به کارهای اتود او اختصاص داده شده است.»
او درباره علاقه مادرش به هنر نقاشی گفت: «مادرم از سال 87 شروع به نقاشی با خودکار کرد و با جهان بینی خودش را روی کاغذ آورد. من وقتی علاقه و استعدادش را دیدم، متریالهای دیگر را به او معرفی کردم. حالا او با مواد دیگری مانند اکریلیک کار میکند.»
ننه حسن در کودکی هنر فرش بافی را شروع کرد و با طرح هایی که برای فرشها میکشید ، میتوانست به خانواده خود برای امرار معاش و فروش فرشها کمک کند.
ننه حسن درباره خودش و هنرش چنین میگوید:
«من منور رمضانی هستم. متولد روستای سهرورد از توابع روستای خدابنده در زنجان. کنار خانوادهام فرش میبافتم و نقوش فرشها را رنگ آمیزی میکردم. شیر و پلنگ و اسب میکشیدم و جیران و خاتونها را رنگ آمیزی میکردم. بعد هم آن فرشها را از روی نقش و نگارهایی که کشیده بودم، میبافتم و به پدر و خانواده تحویل میدادم تا بفروشند. من دوست داشتم کتابهای قدیم را بخوانم. یادم میآید که برایم کسی را آورده بودند تا به من آموزش و درس بدهد. مادرم دوست نداشت من نقاشی کنم و از درس عقب بمانم.
هر چیزی که به ذهنم میرسد، نقاشی میکنم. از کتابهای قدیمی، شمشیرها و جنگها و یا آداب و رسوم خانوادهها را دوست دارم نقاشی کنم. در بچه گیام کتابها و قصهها را برایم میخوانند و آنها در ذهنم هنوز مانده است. از رستم و سهراب تا مراسم عروسی و عزا همه داستانها در ذهنم نقش میبندند. از پنج سالگی فرش بافتم تا همین چند سال گذشته و در نه سالگی ازدواج کردم. الان هم که سنام شده هفتاد و پنج سال راضیام و گاهی هنوز هم قالی میبافم و نان هم درست میکنم. ما قالی میبافتیم و برادر شوهرم آنها را میفروختند تا خرج زندگیمان در بیاید.
(ننه با اشاره به تابلویی میگوید) یکبار خواب دیدم که به مکه و برای زیارت میخواهم بروم. من و پسرم در راه مکه بودیم که یک راه سفید را پسرم رفت وانتهای جاده ماه بود که به آنجا رسید اما من از راهی رفتم که به مکه نرسیدم و برگشتم. در همان لحظه از خواب بیدار شدم.
خدا در این سن و سال به من ذهن داده است تا من نقاشیهایی بکشم. من که رفتنی هستم و اینها میماند. من داستانهایی را میکشم که در ذهنها باقی بماند. گاهی با نقاشی کردن تخلیه روحی میشوم و یا اگر خدایی نکرده عزیزی را از دست میدهم، ترجیح میدهم در آن شرایط نقاشی بکشم. تنها راه فرار از فشار و غم در لحظههایی برایم ترسیم نقاشی است.»
خانم منور رمضانی (ننه حسن) پس از حدود یکماه نبرد با درد و بیماری، در سن 85 سالگی چشم از جهان فروبست.
• رویدادهای جاری:
📅 درحال حاضر رویدادی موجود نمیباشد
• کد QR:
📲 جهت دسترسی سریع و اشتراکگذاری آسان، این کد را با تلفنهای هوشمند اسکن نمائید
قابل توجه: این صفحه بصورت بازنشر شده است. درصورت لزوم به تغییر یا حذف، لطفاً درخواست خود را طبق «قوانین و مقررات پلتفرم لیلیت»، از طریق بخش «تماس با ما» اعلام نمائید، تا در اسرع وقت توسط بخش تحریریه موردبررسی و اقدام مقتضی قرارگیرد.