مشخصات عکاس خوب

  • مشروح مطلب
  • مطالب مشابه
  • بخش‌های مرتبط

مشخصات عکاس خوبیک عکاس خوب لحظه ‌ای از زمان را از دست نمی‌دهد بهترین دوربین مهم نیست کسی که در پشت آن قرار می‌گیرد مهم است یک عکاس خوب مانند یک مهندس اندازه گیری می‌کند، مانند یک فیلسوف فکر می‌کند و دنیا را مانند یک شاعر می‌بیند. بهترین عکس قبل از گرفتن آن در زهن شما ثبت می‌شود بهترین عکس زمان را برای همه تقسیم وعکاس درآن زندگی می‌کند دنیا با تولد عکاسی وثبت اولین عکس به اندازه چندین قرن پیشرفت کرده است با عکاسی کسی چیزی نمی گوید بلکه شخصی آنچه را باید گفته شود به نمایش می‌دهد. اگر شما عکاس ماهری باشید حتی از گرد و غباری که روی لنز نشسته است برای گرفتن عکس بهتر کمک می‌گیرید. از اساتید عکاسی پیروی کنید تا زمانیکه خودتان یکی از آن اساتید شوید. ابتدا یک گل را بشناسید سپس از آن عکس بگیرید برای عکاس زندگی بدون دوربین محال است یک دوربین پیشرفته لزوماً عکسهای عالی نمی‌گیرداما یک عکاس خوب چرا بهترین عکاسان بیشتر بدنبال مفهوم آن هستندتاوضوح عکس درباره عکاس با دوربینش قضاوت نکنید بلکه با عکسهایش در مورد او قضاوت کنید. شما عکاس خوبی می‌شوید اگر بدانید که چه چیزی سبب می‌شود شما عکاس بدی باشید. چشمهای شما مجهز به پیشرفته‌ترین تکنولوژی پردازش تصویر تا به حال است با فشردن یه دکمه در صدم ثانیه وشاید هم در یک هزارم ثانیه یک قرن ثبت می‌شود یک عکاس خوب سوژه عکاسی را حتی از پشت یک مه غلیظ توصیف می‌کند.

دوربین‌های اتوماتیک لزوماً عکسهای زیبایی نمی‌گیرند آن‌ها فقط متخصص فنی خوبی هستند نه یک هنرمند خوب اگر از خواب بیدار شوید وببینید هنوز عکاسی اختراع و تا بحال عکسی وجود نداشته از لحاظ زمانی درکجا قرار داشتیم ولباسی که برتن ما بود واقعا شکل امروزی داشتند؟ عکس می‌تواند یک تابلوی نقاشی باشد یا بهترین سوژی خبری یا یک اسلحه باشد یا یک بمب خبری شاید هم یک مقاله باشد و شاید هم یک تابلوی نفیس خطاطی ،شاید هم قدرتش بیشتر از اینها باشد بهترین عکس به تخیل عکاس ،تحلیل عکاس، ونحوه دیدن عکاس از موضوع وانتقال آن به دوربین بستگی دارد عکس خوب زبان گویای عکاس بدون کلام است

عکاس خوب کیست؟
باید تفاوتهای اصلی یک عکاس حرفه‌ای با یک عکاس آماتور در این دوره را بتوانیم در چند عنوان به ترتیب اهمیت و اولویت به شرح زیر بیان کرد.

چشم و نگاه عکاسانه
عکاس حرفه‌‌ای به مرور زمان و با تمرینات پیگیر و مداوم طوری چشمانش را تربیت می‌کند که دنیا را به شکل دیگری ببیند. زوایایی در عکاسی انتخاب می‌کند که برای یک فرد دیگر یا قابل دیدن نیست و یا خیلی عادی و معمولی به نظر می‌آید.

ذوق و روحیه زیبایی شناسانه
یک عکاس خوب همیشه و در هر شرایطی خودش را در شرایط زیبا قرار می‌دهد. مثل همه ما که غذای بدمزه نمیخوریم و یا در محیطی با بوی بد قرار نمیگیریم، او هم در محیطی که تصویر بد در آن باشد اذیت می‌شود. کم کم روحیه او به این زیبایی عادت می‌کند و وقتی عادت کرد دیگر نمی‌تواند عکس نازیبا خلق کند. چون اول از همه خود عکاس است که از دیدن آن عکس اذیت می‌شود. کسی که اینچنین روحیه‌ای داشته باشد نمی‌تواند عکس بد و زشت به مشتری، مدل یا سوژه‌اش تحویل بدهد.

آشنایی با الفبای تصویر و دستور زبان تصویر
شاید کمی عجیب به نظر بیاید ولی باید بدانید مثل کسی که میخواهد بنویسد و باید دستور زبان و الفبا بداند، یا کسی که میخواهد موسیقی کار کند باید نت خوانی بلد باشد، در تصویرسازی و عکاسی هم یک عکاس باید با اصول و دستورزبان تصویر آشنایی داشته باشد. عکاس و تصویر ساز این اصول را با مشقت و به مرور زمان در کارگاه‌ها و یا دانشگاه می‌آموزد و با مهارت در استودیوی خود به کار میبنند.

مهارت در بکارگیری ابزار و ادوات حرفه‌ای
خیلی از کسانی که در شروع کار عکاسی هستند آرزوی داشتن ابزار و ادوات حرفه‌ای را دارند و فکر می‌کنند که اگر آن‌ها داشتند خیلی عکسهای خوبی می‌توانند خلق کنند. ولی نکته اینجاست که داشتن این ابزارها و وسایل یک طرف است و بلد بودن کار با آن‌ها و گرفتن یک خروجی مطلوب طرفی دیگر. مثلا خودم در آرزوی داشتن یک دوربین حرفه‌ای قطع بزرگ بودم برای کارهای تبلیغاتی بودم. فراموش نمیکنم روزی که آن دوربین به دستم رسید. با اینکه در عکاسی با دوربینهای معمولی خیلی ماهر بودم ولی تا چند روز فقط با آن کلنجار میرفتم تا بتوانم یک کار خیلی خیلی ساده را انجام دهم. زمانی طولانی را صرف تمرین کردم تا بتوانیم مثل امروز با آن دوربین با مهارت کار کنم.

مهارتهای نرم افزاری و کار با فتوشاپ
فتوشاپ در ظاهر نرم افزار ساده ایست. ولی عمق و توانایی بالای‌ای نرم افزار برای هر کسی قابل دسترسی نیست. باید تمرین کرد. زمان گذاشت و روی عکسهای مختلف تجربه کرد تا به توانایی بالا در آن رسید. خواندن مقالات مختلف، دیدار با اساتید مختلف در فتوشاپ و انتقال تجربه از آن‌ها با گذر زمان به مهارت و در نتیجه به یک عکس خوب تبدیل می‌شود.

نکات ضروری برای شروع عکاسی حرفه‌ای
عکاسی دیجیتال ممکن است در ابتدا کمی مشکل به نظر برسد. دکمه‌های کنترل تنظیمات روی دوربین، گزینه‌های شخصی سازی و اصطلاحات مربوط به عکاسی ممکن است شما را سردرگم کند. پس اگر از عکاسان مبتدی هستید و تازه می‌خواهید عکاسی را شروع کنید و به راهنمایی نیاز دارید این مقاله می‌تواند برای شما مفید باشد. با استفاده از این راهنما یاد می‌گیرید که چطور دوربین‌تان را تنظیم کنید و عکس‌های بهتری بگیرید. این نکات خلاصه‌ای از دفترچه راهنمای دوربین شما نیستند بلکه 10 مورد ضروری برای شروع عکاسی حرفه‌ای خواهند بود.

نگران کیفیت دوربین دیجیتال خود نباشید
زمانی که با گروهی همراه می‌شوید تا در کنار هم عکاسی کنید شاید فکر کنید کیفیت و مدل دوربین‌تان شما را از سایر دوستان، عقب می‌اندازد. اما این تفکر صحیح نیست. هر دوربینی قادر است تا تصاویر خیره‌کننده‌ای ثبت کند. البته نباید این حقیقت را انکار کرد که دوربین‌هایی وجود دارند که محدودهٔ دینامیکی (Dynamic Range) وسیع‌تری در اختیار شما می‌گذارند و سیستم فوکوس خودکار کارآمد‌تری دارند.اما در نهایت این ترکیب‌بندی عکس است که آن را از سایر عکس‌ها متمایز می‌کند؛ این که چه بخشی از منظرهٔ رو به روی خود را در کادر قرار دهید و چه بخشی را حذف کنید کاملاً به تصمیمات شما بستگی دارد نه کیفیت دوربین.

بهترین و مناسب‌ترین حالت عکاسی را انتخاب کنید
حالت‌های مختلف عکاسی که در دوربین‌های گوناگون وجود دارند، برای عکاسی سریع، بهترین گزینه‌ها هستند اما اگر می‌خواهید عکس‌های خلاقانه‌تری بگیرید باید از حالت‌های نیمه اتوماتیک و پیشرفته‌تر دوربین استفاده کنید. حالت تقدم دیافراگم ( که در دوربین‌ها باعلامت اختصاری A یا AV مشخص می‌شود) برای زمانی که می‌خواهید میزان عمق میدان را کنترل کنید بسیار مناسب است. در این حالت می‌توانید میزان عمق میدان را تنظیم و کنترل کنید و عکس‌های پرتره، منظره و ماکروی بی‌نظیری خلق کنید. حالت تقدم دیافراگم یک حالت نیمه‌اتوماتیک است. شما فقط میزان عمق میدان یا دریچهٔ دیافراگم را تنظیم می‌کنید و سپس دوربین به طور خودکار با توجه به نور محیط، سرعت شاتر مناسب را برای یک نورسنجی صحیح، تنظیم می‌کند. حالت تقدم شاتر ( که در دوربین‌ها با علامت اختصاری S یا Tv نشان داده می‌شود) نیز به همین شکل عمل می‌کند. در این حالت سرعت شاتر را شما تنظیم می‌کنید و بقیهٔ تنظیمات مورد نیاز به طور خودکار توسط دوربین انجام می‌شود. این حالت برای زمانی که می‌خواهید از یک فعالیت ورزشی عکاسی کنید، بسیار مناسب است. حالت برنامه (P) یک حالت اتوماتیک پیشرفته‌است که در این حالت، دوربین، دیافراگم و سرعت شاتر را تنظیم می‌کند. در واقع این حالت ترکیبی از دو حالت قبل را در اختیار شما قرار می‌دهد.

عکاس خوب و حرفه ای
خود را ملزم به استفاده از تنظیمات دستی نکنید
تنظیمات برای عکاسی حرفه ای

با وجود اینکه با در اختیار داشتن کنترل بیشتر روی تنظیمات دوربین، نتیجهٔ کار رضایت‌بخش‌تر خواهد بود اما در بسیاری از موارد تنظیمات اتوماتیک نیز نتایج مطلوبی را ایجاد می‌کنند. به عنوان مثال در مورد تنظیم تعادل رنگ سفید (White Balance)، انتخاب حالت اتوماتیک یا AWB که مخفف عبارت Auto White Balance است، در بسیاری از شرایط، نتیجهٔ خوبی خواهد داشت. البته ممکن است در مواردی مثل ترکیب نورهای مختلف یا شرایطی مانند غروب آفتاب نتیجه چندان دلچسب نباشد اما در حالت کلی در بسیاری از موارد، استفاده از حالت اتوماتیک جواب‌گو است.سیستم فوکوس خودکار دوربین هم به مراتب نسبت به فوکوس دستی، سریع‌تر است. گرچه با انتخاب دستی نقطهٔ فوکوس، نتیجهٔ کار دقیق‌تر و مطلوب‌تر خواهد بود. استفاده از تنظیمات اتوماتیک برای ISO نیز، به کارتان سرعت می‌دهد. در این حالت، دوربین با توجه به نور محیطی، میزان حساسیت ISO را تنظیم می‌کند و بدین ترتیب شانس شما برای داشتن عکس‌هایی بدون نویز را افزایش می‌دهد.

منتظر نور مناسب بمانید.

نور برای عکاس خوب.

در واقع، مهم‌ترین بخش عکاس، فکر کردن دربارهٔ کیفیت، کمیت و جهت نور‌هایی است که به سوژهٔ مورد نظر می‌تابند. برای آشکار کردن جزییات و کاهش تضاد صحنه، بهتر است که در نور نرم و پراکنده عکاسی کنید. پرتره‌ها و عکس‌های ماکرو در در زیر آسمان روشن و کمی ابری نتیجهٔ خوبی در بر خواهد داشت در حالی که در اواسط روز و هنگام ظهر، نور عکس بسیار تند و زننده خواهد شد. عکاسان مناظر طبیعی معمولاً ساعات اولیهٔ روز را برای عکاسی انتخاب می‌کنند. چرا که نور طبیعی در این ساعات و به خصوص هنگام طلوع و غروب آفتاب کمی بافت و گرما به عکس‌های مناظر روستایی و ساحلی، اضافه می‌کند. استفاده از نور پس زمینه را امتحان کنید و زمانی که از یک جهت نوری به سوژه تابیده است عکاسی کنید. در حالتی که نور خورشید در پشت سرتان قرار گرفته، عکاسی را امتحان کنید؛ دقت کنید که سایهٔ شما خللی در عکس ایجاد نکند. به طور خلاصه، همیشه به نورهای اطرافتان دقت کنید و دوربین را در جایی مستقر کنید که بیشترین استفاده را از نور موجود ببرید.

با فرمت RAW عکاسی کنید
بیشتر دوربین‌های دیجیتال، امکان انتخاب دو فرمت مختلف را پیش رویتان می‌گذارند: RAW و JPEG. اگر تصاویرتان را با فرمت JPEG ذخیره کنید، تمامی تنظیمات دوربین در عکس شما ثبت می‌شوند. در این صورت اگر تصاویر، خیلی تاریک یا خیلی روشن به نظر بیاییند یا رنگ‌های تصویر با رنگ‌های اصلی تفاوت داشته باشند، دیگر امکان اصلاح آن‌ها در فتوشاپ و سایر نرم افزار‌های ویرایش عکس وجود نخواهد داشت. فرمت JPEG در مقایسه با سایر فرمت‌های تصویری، فشرده‌تر است و کیفیت عکس در اثر ویرایش‌ها و ذخیره سازی‌های متعدد، به شدت کاهش پیدا می‌کند. اما زمانی که شما عکسی را با فرمت RAW ذخیره کنید، فایل تمام اطلاعات به دست آمده از سنسور دوربین را ذخیره می‌کند. در حقیقت همهٔ دوربین‌ها با فرمت Raw عکس می‌اندازند اما اگر شما حالت ذخیره‌سازی با فرمت JPEG را انتخاب کرده باشید، دوربین عملیات پردازش را انجام می‌دهد و در نهایت، نتیجه را با فرمت JPEG در کارت حافظه ذخیره می‌کند. اگر فرمت RAW را برای عکاسی انتخاب کنید، کار پردازش عکس را خودتان انجام می‌دهید؛ یا در دوربین یا با استفاده از نرم‌افزار‌هایی مانند Lightroom. در این حالت می‌توانید زمان را به عقب ببرید! می‌توانید بعضی از تنظیمات عکس را حتی پس از عکاس، تغیر بدهید. تغییر تنظیمات تعادل رنگ سفید، تغییر حالت عکس و دستکاری میزان نوردهی و شارپنس عکس همه با استفاده از این فرمت، قابل انجام است. توجه داشته باشید که در این حالت نمی‌توانید تغییری در دیافراگم، سرعت شاتر، ISO و نقطهٔ فوکوس ایجاد کنید. پس به هنگام عکاسی به انتخاب صحیح این اصول اولیهٔ عکاس، دقت کنید.

از نوردهی بیش از حد بپرهیزید
اگر عکسی، بیش از حد نوردهی شده باشد، این احتمال وجود دارد که جزییات قسمت‌های نورانی‌تر عکس از بین بروند. پس هنگام عکاسی باید دقت کنید که با تنظیم نوردهی مناسب از این اتفاق جلوگیری کنید. برای انجام این کار ابتدا نمودار هیستوگرام دوربینتان را پیدا کنید؛ همان نموداری که معمولاً در کنار عکس‌ها به نمایش در می‌آید. این نمودار یک تصویر کلی و خلاصه‌ای از اطلاعات مربوط به نوردهی را در اختیار شما می‌گذارد. نقاط روشن سمت راست و سایه‌ها یا نقاط تیره‌تر در سمت چپ قرار دارند. اگر نمودار هیستوگرام در سمت راست صفحه نمایش بالاتر باشد، به این معنا است که عکس بیش از حد نوردهی شده است. اگر این اتفاق افتاد از عملکرد جبران نوردهی یا (Exposure Compensation) دوربینتان استفاده کرده و عکس دیگری بیاندازید.

به صدای شاتر دقت کنید
دلایل متعددی باعث می‌شوند تا نتیجهٔ کار، تار به نظر برسد؛ مثل فوکوس نکردن در نقطهٔ صحیح. اما آن چیزی که تفاوت عمده‌ای ایجاد می‌کند و تاثیر زیادی در شارپنس عکس‌ها دارد، انتخاب سرعت شاتر است که این مقدار باید با فاصلهٔ کانونی متناسب باشد. بنبراین سرعت شاتری معادل 1/50sec برای لنز 50 میلی‌متری، عکس‌هایی واضح به ثبت می‌رساند. نیازی نیست که هنگام تمرکز بر سوژه و عکاس، دائما سرعت شاتر را چک کنید. کافی است به دقت گوش دهید. اگر هم صدای باز‌شدن و هم بسته‌شدن شاتر را به راحتی می‌شنوید، احتمال اینکه عکس‌هایتان تار شوند، زیاد است.
از اشتباهات خود نترسید

اشتباهات عکاس خوب
حتی عکاسان بزرگ و خلاق هم یک‌شبه به این جا نرسیده‌اند؛ بسیار تلاش کرده‌اند و قطعاً در این راه اشتباهات زیادی مرتکب شده‌اند، با دیدن تصاویر خیلی تاریک یا خیلی روشنی که انداخته‌اند، از عکاسی دلسرد شده و با گرفتن عکس‌های خوب، حسابی ذوق‌زده شده‌اند. پس، از اشتباهاتتان نترسید و از آن‌ها درس بگیرید و بدانید عکاسان بزرگ جهان نیز اشتباهات ناشیانه‌ای داشته‌اند.

صدای دوربین را قطع کنید
صدای دوربین زمانی که روی سوژه‌ای فوکوس می‌کنید، آزار‌دهنده است. شاید با قطع کردن این صدا، عکاسی شما بهتر نشود اما این کار را برای شما و اطرافیانتان لذت بخش‌تر می‌کند.

پیش از هر چیز به پس‌زمینهٔ سوژه، توجه کنید

عکاسی و عکس حرفه‌ای
فرقی نمی‌کند که سوژهٔ شما چقدر جذاب و چشمگیر باشد، اگر پس‌زمینهٔ مناسبی برای آن انتخاب نکنید، نتیجهٔ کار چندان رضایت‌بخش نخواهد بود. پس دقت کنید که المان‌های روشن و رنگی موجود در پس زمینه، بیشتر از سوژهٔ اصلی، توجه مخاطب را جلب نکنند.


دیدن منابع مطالب

بخش‌های مرتبط
مجله هنرمجله دانستنی‌های هنر

ژورنال‌های لیلیت

مجموعه‌ای جامع از مجلات دانستنی‌ها و مطالب مفید با موضوعات گوناگون و متنوع

اَپ لیلیت

دریافت رایگان اپلیکیشن لیلیت

error: هشدار ⚠️ محتوا محافظت می‌شود